De medezeggenschap heeft de afgelopen jaren dankzij nieuwe taken en rechten een stevigere positie gekregen binnen hogescholen en universiteiten. Dit heeft effect gehad op de dagelijkse praktijk. Zo besteden de studenten en docenten in de medezeggenschapsraden meer tijd aan hun werk en worden zij beter gefaciliteerd door hun hogeschool of universiteit, bijvoorbeeld in de vorm van scholing of ondersteuning. Tegelijkertijd zorgt de nieuwe rol van medezeggenschap voor een grotere vraag naar scholing en behoefte aan meer contact met de achterban. Op basis van casestudies geeft het onderzoek vijf factoren die leiden tot sterkere medezeggenschap: oog voor scholing, verbinding met andere raden en de achterban, vroegtijdige betrekking in processen, open cultuur en communicatie en een proactieve houding. 

 

De medezeggenschappers zijn ten opzichte van de vorige edities tevredener over hun invloed op de gang van zaken en over de bestuurder als overlegpartner van de raad. Tegelijkertijd zijn de studenten en docenten in kwestie minder tevreden over het eigen functioneren. Uit het onderzoek blijkt dat dit vooral samenhangt met de vraag of ze goed gefaciliteerd worden, op tijd geïnformeerd worden, de eigen houding van de raad en de opstelling van de bestuurder. 

 

Deze derde editie van de medezeggenschapsmonitor is uitgevoerd aan de hand van een vragenlijst die is ingevuld door 700 raadsleden en 4 casestudies op hogescholen en universiteiten. Dit is gebeurd in opdracht van een stuurgroep geleid door het Interstedelijk Studenten Overleg (ISO), in samenwerking met LOF, LSVb, LOVUM, de Vereniging Hogescholen, VMH, het SOM en de VSNU.