Mensen voort laten gaan op die weg, leidt naar jouw eer en geweten tot mislukking en teleurstelling. Daar wil je jouw coachee natuurlijk voor behoeden. Maar je bent de adviseur, de begeleider en degene die inzicht geeft. Je bent niet de beslisser. De beslisser, dat is de coachee zelf. Als iemand het onverstandige pad wil bewandelen, mag dat. De schade is echter potentieel groot:  geen werkgeluk, uitkeringskosten en er kunnen gezondheidsrisico’s ontstaan.

 

Je kun er in dit geval ook voor gaan liggen, de coachee proberen te overtuigen, gaan dwarsliggen, je steun ontzeggen en iemand dwingen een kant op te gaan, die beter is voor diens toekomst. Natuurlijk met inzicht in perspectief, succeskans, werkplezier en aanzien. Alleen wanneer iemand dat echt niet voor zich ziet, zal het lastig zijn de motivatie en overtuiging in de loop van het traject vast te houden, met als gevolg dat de eindstreep ook hier niet wordt gehaald.

 

Coachen is iets anders dan adviseren. Het is inzicht laten ontdekken in plaats van geven, en iemand laten groeien, in plaats van vooruit te duwen. Het groeien en trainen in de coachee zelf te laten plaatsvinden. En niet te vergeten, het belangrijkste is om met de feitelijke situaties om te leren  gaan, op een manier die helemaal bij je past.  

 

Het is verleidelijk om te kijken naar hoe het land omgaat met de coronamaatregelen. Vanaf het begin hebben we gemeend, dat het belangrijk is voor organisaties, te leren omgaan met de maatregelen, beperkingen en consequenties. De boel stilleggen was geen optie voor ons. Met de urgentie en situatie van afgelopen december en januari betekende dit, dat we besloten om nog meer op online werken in te zetten. Voordeel hiervan is dat we hier steeds beter in worden, net als iedereen.  Het nadeel hiervan is dat we nu weer even niet kunnen blijven trainen in de fysieke vorm, als gevolg van de coronamaatregelen. We willen graag snel door met leren in deze variant.