GRONINGEN (Novum) - Jonge kinderen die de ruimte krijgen om tijdens voorleessessies mee te doen, hebben daar baat bij. Ze bedenken oplossingen en kunnen nieuwe kennis opdoen over de grotere thema's in de voorgelezen prentenboeken, stelt Myrte Gosen van de Rijksuniversiteit Groningen.
De interacties van kinderen lijken volgens Gosen een voorbode van hoe mensen op latere leeftijd kennis ontwikkelen tijdens bijvoorbeeld discussies. Jonge kinderen blijken volgens Gosen tot 'enorm veel' in staat als ze worden betrokken bij het voorlezen.
"Ze bedenken niet alleen oplossingen voor wat er precies op het plaatje gebeurt, maar denken ook verder", zegt Gosen. De boeken kunnen ook leiden tot inhoudelijke gesprekken over de thema's uit het boek.
Een van de werken die tijdens de 36 onderzochte voorleessessies werd gebruikt was Kleine Muis Zoekt een Huis van P. Horacek. Hierin vindt een muis een appel die niet door het gat van zijn deurtje past.
"Gedurende het boek bedenken kinderen allemaal mogelijke oplossingen", vertelt Gosen. "Hij kan het hol groter maken, de appel opeten of in stukjes snijden." Volgens de wetenschapper passen de kinderen de kennis over de definitieve oplossing van het boek daarna toe. Gosen promoveert volgende week op het onderwerp.
"Ze bedenken niet alleen oplossingen voor wat er precies op het plaatje gebeurt, maar denken ook verder" Om te denken, heb je tijd nodig. De tijd dat een kind zijn gedachten vormt, ordent en uit, is langer dan die van een gem. volwassen lezer. Om te denken heb je tijd en ruimte nodig. Is er de gelegenheid voor het kind iets te denken wat misschien niet kan? Gaat het bedenken wat de volwassene wil horen, of mag het zijn hoofd gebruiken om zelf te denken? Om te denken heb je tijd, ruimte, en aansporing nodig. Hoe open zijn onze vragen? Mogen we zelf denken? Muis komt uiteindelijk in zijn eigen holletje terecht... ;-) hadewych simonis- de Kinderfilosoof/ kindercoach Westland Monster laat kinderen denken