Verder bezuinigen op de huidige kinderopvangsubsidies leidt tot een verlaging van de arbeidsparticipatie van vrouwen en daarmee tot een daling van de totale welvaart. Gericht investeren in de kinderopvang heeft positieve effecten op de ontwikkeling van kinderen, en leidt tot meer productie, betere inkomens en daardoor hogere maatschappelijke baten uit belastinginkomsten in de toekomst.
Kostenbesparing moet dan ook hand in hand gaan met kwaliteitsinvestering om het maatschappelijk rendement optimaal te maken. Wanneer wordt geïnvesteerd in de kinderopvangkwaliteit en tegelijkertijd de overheidsuitgaven worden verlaagd, wordt een positief rendement in materiële termen behaald van jaarlijks 145 miljoen euro.
Maatschappelijke kosten-batenanalyse
Dit concludeert SEO Economisch Onderzoek (gelieerd aan de Universiteit van Amsterdam) op basis van een door hen uitgevoerde maatschappelijke kosten-baten analyse (MKBA) van acht beleidsalternatieven in de kinderopvang. Het onderzoeksrapport wordt vandaag gepresenteerd.
De MKBA heeft mede als doel het kinderopvangdebat te objectiveren door meer duidelijkheid te verschaffen over zowel de materiële als immateriële maatschappelijke meerwaarde van de kinderopvang.
De economische meerwaarde van kinderopvang
Het totaalbeeld van de MKBA is dat kinderopvang een belangrijke economische meerwaarde voor de samenleving vertegenwoordigt. Rigoureuze vermindering van de huidige kinderopvangsubsidies leidt tot een daling van de arbeidsparticipatie van vrouwen en daarmee tot een daling van de totale welvaart.
Ook is vastgesteld dat gericht investeren in de kwaliteit van opvang vergaande positieve effecten heeft: een hoger opleidingsniveau van kinderen, met als gevolg en hogere productie en hogere totale welvaart.
Maatschappelijk rendabel beleid
In deze studie is een breed palet aan beleidsmogelijkheden verkend, waarbij een beeld is ontstaan van hun verschillende effecten. Duidelijk is dat diverse wegen nog open liggen om het maatschappelijk rendement van de uitgaven aan kinderopvang verder te vergroten, en daarmee ook de doeltreffendheid en de doelmatigheid van het overheidsbeleid ten aanzien van de sector kinderopvang.
Daarbij blijken sommige beleidsmogelijkheden gunstig te zijn voor arbeidsparticipatie en welvaart, terwijl andere opties minder gunstig 'scoren'. Het onderzoek geeft aan dat de kansrijke beleidsopties vooral liggen in het handhaven van de positieve effecten van kinderopvang op de arbeidsparticipatie en in het verder vergroten van haar maatschappelijke waarde door te investeren in kwaliteit.
