GRONINGEN - Jacolien van Rij-Tange heeft onderzocht waarom persoonlijke voornaamwoorden gemakkelijk lijken voor volwassenen, maar moeilijk zijn voor kinderen. Binnenkort promoveert zij aan de Rijksuniversiteit Groningen op haar proefschrift Pronoun Processing. Computational, behavioral, and psychophysiological studies in children and adults.
Een voorbeeld van een frase waarin het bij kinderen soms misgaat, is 'Gisteren sprak James met Rob. Hij bekende diefstal.' Wie is die 'hij': Rob of James?
De oorzaak van deze ambiguïteit is dat persoonlijke voornaamwoorden als 'hij' en 'hem' geen vaste betekenis hebben, maar qua betekenis afhankelijk zijn van de context.
Verschillende factoren spelen een rol bij de interpretatie van voornaamwoorden, waaronder de structuur van de voorafgaande zin. Volwassenen weten meestal meteen naar wie het voornaamwoord verwijst. Kinderen interpreteren een voornaamwoord echter vaak anders dan is bedoeld door de spreker.
Via Nieuwsbank.nl
© Nationale Onderwijsgids / Richard Heeres
