Bij de RvdK stonden per 1 december 2020 ruim 3.100 kinderen op de wachtlijst. De inspecties willen dat er alles aan wordt gedaan om te voorkomen dat deze kinderen het slachtoffer worden van de risicovolle situatie waarin zij zitten. Het is belangrijk om te weten of de onveiligheid van een kind voortduurt of misschien zelfs verergert. Het weten hoe (on)veilig een kind is, bepaalt mede hoe snel de RvdK een onderzoek begint. Een kind dat eind vorig jaar in een onveilige situatie verkeerde, moest gemiddeld vijf weken wachten op een zogeheten beschermingsonderzoek. In al die tijd op de wachtlijst kan de situatie verslechteren. Bij een kind in acute nood, gebeurt dat direct.

 

De RvdK is zich bewust van de risico’s die met wachten gepaard kunnen gaan, maar slaagt er niet in duidelijk te maken hoe hij dat zicht op veiligheid krijgt. Na ruim tweeëneenhalf jaar van intensief toezicht houden op de raad, onderzoeken de inspecties dit nu zelf. De inspecties gaan onder meer na welke afspraken de RvdK maakt met andere partners in de jeugdbescherming over het zicht hebben en houden op de veiligheid van wachtende kinderen. Dit betreft bijvoorbeeld Veilig Thuis-organisaties, wijkteams en rechtbanken. Zij onderzoeken of die afspraken uitvoerbaar zijn en er echt voor zorgen dat men weet hoe het met een kind gaat.

 

Wachtlijsten zijn een taai probleem dat zich in de gehele jeugdbeschermingsketen voordoet. Overal wachten kinderen op passende zorg. Van de ene wachtlijst komen ze op de andere. In een signalement en een voortgangsrapportage gaven de inspecties aan dat de hele keten onder druk staat door wachtlijstproblematiek en personeelstekort. Zij vinden dat die wachtlijsten aangepakt moeten worden door de verantwoordelijke bewindspersonen, gemeenten en instellingen samen. Waarbij de regie door of namens de bewindspersonen moet worden gevoerd.

 

Dit laat volgens de inspecties onverlet dat de instellingen, waaronder de RvdK, voldoende in staat moeten zijn zicht te houden op de veiligheid van de wachtende kinderen.