GRONINGEN (ANP) - Kinderen worden op veel te jonge leeftijd klaargestoomd voor de kenniseconomie. Dat heeft een averechts effect, stelt Sieneke Goorhuis-Brouwer, bijzonder hoogleraar Spraak- en Taalstoornissen bij het Universitair Medisch Centrum Groningen (UMCG).

,,Veel kinderen raken overprikkeld of ontwikkelen een fundamentele onzekerheid. Er worden bij ons steeds meer gezonde kinderen aangemeld met vermeende ontwikkelingsproblemen'', zegt Goorhuis-Brouwer.

Educatieve programma's die aanvankelijk alleen bedoeld waren voor kinderen met een ontwikkelingsachterstand, worden nu uitgevoerd in de kinderopvang. ,,Maar kinderen moeten hun peuter- en kleuterperiode juist ten volle beleven'', vindt Goorhuis-Brouwer. ,,We geven een jonge baby echt geen boerenkool met worst. In het onderwijs doen we dat wel, in overdrachtelijke zin. En dan zijn we verbaasd dat het kind, ook in overdrachtelijke zin, darmstoornissen krijgt.''

Goorhuis-Brouwer' constateert dat het aantal kinderen met gedragsproblemen hand over hand toeneemt. De scholen voor speciaal basisonderwijs zitten voller dan ooit, maar niemand vraagt zich af of dat misschien ook iets te maken heeft met ons onderwijssysteem, aldus de hoogleraar. ,,Je kunt peuters niet behandelen alsof het al echte leerlingen zijn. Neurologisch zijn ze daar nog helemaal niet klaar voor.''

Een kind dat te vroeg informatie aangeboden krijgt die hij of zijn nog niet kan verwerken, loopt een groot risico op allerhande (gedrags)problemen, zoals faalangst. Goorhuis-Brouwer: ,,Ik krijg regelmatig kinderen op het spreekuur die denken dat ze dom zijn. Ze mogen in de klas niet spelen, maar moeten taakjes doen om hun achterstand weg te werken. Men denkt dat je daardoor kinderen vooruit helpt in de latere schoolprestaties, maar dat is absoluut niet het geval.''

Volgens Goorhuis-Brouwer is het belangrijker dat een kind al op heel jonge leeftijd emotionele stabiliteit ontwikkelt in plaats van te leren lezen. Pabo's zouden daar rekening mee moeten houden. ,,Veel leerkrachten weten nauwelijks nog hoe ze met jonge kinderen moeten omgaan. Methodes worden nu maar al te vaak gebruikt als een kookboek; neem kind a, laat het b doen en dan krijg je c. Maar jonge kinderen kiezen zelf hoe ze informatie verwerken.''