Al jaren deel ik mijn verhalen vanuit mijn klaslokaal en dat kan ik dus straks niet meer doen. Gelukkig heb ik heel wat docenten aangestoken om ook hun verhalen te gaan delen en hoop ik dat steeds meer docenten dat gaan en blijven doen. Ik deelde mijn verhalen niet omdat ik nou per se wilde laten zien wat ik doe in de klas, maar wel om te laten zien wat voor effect dat had op mijn leerlingen en studenten en uiteindelijk ook op mijzelf.

 

 

In feite heb ik twintig jaar lang mijn leerlingen en studenten leergeluk willen laten ervaren in mijn klaslokaal. Zonder dat het woord bestond, is dat wel precies wat ik heb gedaan, daarom ben ik zeer dankbaar dat ik nu vanuit dat woord mijn missie buiten het klaslokaal samen met mijn broer kan gaan voortzetten - houd leergeluk.nl en de bedrijfspagina op Linkedin in de gaten!

 

Leergeluk ervaren tijdens je gehele schooltijd is wat mij betreft het allerbelangrijkste wat er is. Voor mij is leergeluk veel meer dan een fijne dag hebben gehad op school. 

 

 

Leergeluk is iets dat voor iedereen bij de grotere ervaringen van het leven behoort en dat kan voor iedereen anders zijn, voor mij is het: vaardigheden opdoen, kennis leren en jezelf kunnen ontwikkelen als persoon vanuit je eigen authenticiteit, in verbinding met degene die voor de klas staat, die je vertrouwen geeft en vrijheid, die je een gevoel van verantwoordelijkheid voor je eigen persoonlijke ontwikkeling geeft en daarbij begeleidt. Het kan niet anders dat als je leergeluk hebt ervaren op school, dat je per definitie werkgeluk ervaart tijdens je carrière - je bent je immers veel meer bewust van wie je bent, wat je kunt, wat je nog zou willen leren en op welke manier.  

 

En dat leergeluk is niet alleen van groot belang voor leerlingen en studenten, maar ook voor degene die voor de klas staat en in feite voor iedereen die leert - of dat nou op school is of in je werk, je hobby of gewoon in het dagelijks leven. Als je leergeluk ervaart, wil je elk moment van de dag wel leren toch? 

 

 

Als ik terugkijk op 20 jaar lesgeven, kan ik niet anders zeggen dat ik heel veel leergeluk heb ervaren als docent voor de klas. In het onderwijs zelf, als je ernaar kijkt als systeem, was mijn leergeluk soms wat minder groot, maar daar heb ik ook mijn weg in gevonden, door open, eerlijk en kwetsbaar te zijn over wat ik nodig had als mens en als docent en daar zelf dus verantwoording in te nemen. Gelukkig trof ik overal waar ik werkte meedenkende directeuren en onderwijsmanagers en ook al werden ze misschien weleens gek van me, ze hebben me altijd gesteund. 

 

Mijn leergeluk voor de klas bestond vooral uit leren van mijn leerlingen: zij zijn degenen die mij de wereld hebben laten zien zoals die voor hen was van 1998 tot nu en dat heeft mijn beeld van de wereld op een heel bijzondere manier enorm vergroot en verrijkt. Vanuit hun culturen en gewoontes, vanuit hun talenten en kwaliteiten hebben zij mij verbaasd, ontroerd, gemotiveerd en alleen maar nieuwsgieriger gemaakt naar nog meer kennis over de wereld om ons heen. Ik ben enorm dankbaar voor alle jonge mensen die aan mij voorbij zijn gegaan. Door hen ben ik altijd optimistisch gebleven over ons onderwijs en ben ik blijven dromen. En nu kan ik mijn onderwijsdroom - iedereen in het onderwijs van leergeluk naar werkgeluk - gaan waarmaken en daar heb ik ontzettend veel zin in. 

 

 

Iemand die zijn droom ook heeft waargemaakt is Emin Kececi, hij wilde 24 uur lang met allerlei mensen in en om het onderwijs over ons onderwijs praten om mensen te verbinden en elkaar te inspireren met alle mooie dingen die er gebeuren op allerlei scholen en onderwijsinstellingen. Hij vond in Bart Ongering en Yasin Yaylali twee partners en samen met hen en nog wat onderwijsharten heeft hij er dus voor gezorgd dat zijn droom ook werkelijkheid werd. 

 

In Pakhuis de Zwijger was ik zelf 24 uur lang getuige van de langste onderwijsontmoeting ooit: iedereen die elkaar kende van social media was blij om elkaar in real live te treffen, er werd gelachen, naar elkaar geluisterd, er werden vragen gesteld maar bovenal werden er inspirerende verhalen gedeeld en werd er bevestigd dat er zoveel moois gebeurt in en om ons onderwijs, dat daar heel veel mensen op allerlei manieren energie en liefde in stoppen en dat er heel veel ruimte is voor nog veel meer. 

 

 

En precies dat laatste is een belangrijk onderdeel van mijn missie: de plekken in het onderwijs zichtbaar maken waar heel hard aan leergeluk wordt gewerkt, zodat we elkaar kunnen inspireren en dat we er met zijn allen voor kunnen zorgen dat het leergeluk zich als de donder als een olievlek door alle plekken van ons onderwijs verspreid. 

 

Mijn zomer bestaat voor de tweede keer op rij uit werken aan mijn droom en vakantie vieren, jullie wens ik een hele fijne zomervakantie toe met genoeg ruimte om tot jezelf te komen, om te dromen, energie op te doen voor het nieuwe schooljaar, maar denk ook alvast na over de vraag: Wat betekent leergeluk voor jou?, want die vraag ga ik na de zomer aan zoveel mogelijk mensen stellen. 

 

Het main event van Meesters met Dromen is hier terug te kijken:

 

 

Het manifest dat geschreven wordt aan de hand van meer dan 150 bijdragen van allerlei mensen in en om het onderwijs wordt na de zomervakantie overhandigd aan de ministers van onderwijs. Lees ook het interview met Emin Kececi over de onderwijsmanifestatie: 'Meesters met Dromen 24-uurs manifestatie, een vlam van hoop voor het onderwijs'.