Onlangs meldden RIVM en Nivel een opvallende toename van krentenbaard onder jonge kinderen op de kinderopvang. Krentenbaard is verre van zeldzaam en komt vooral bij de kleinsten onder ons. Hoe ontstaat het? Wat zijn de symptomen? Hoe besmettelijk is krentenbaard? En waarom mogen kinderen met krentenbaard gewoon naar de opvang? Op al deze vragen vind je in dit artikel een antwoord.
Eerst: wat veroorzaakt krentenbaard? Er zijn twee bacteriën die de infectieziekte krentenbaard kunnen veroorzaken: de Staphylococcus aureus-bacterie of de Groep A-streptokokkenbacterie. Krentenbaard komt het vaakst voor onder kinderen tot 12 jaar en volgt vaak op een waterpokkeninfectie. Het is volgens het RIVM niet ongewoon dat er met mooi weer uitbraken zijn. Hoe vaak er sprake is van een uitbraak is echter niet bekend, omdat artsen geen meldplicht hebben. Bovendien maken mensen met een milde vorm van krentenbaard (medische term impetigo) vaak geen afspraak bij de huisarts.
Wat zijn de symptomen van krentenbaard?
Zie je bultjes of blaasjes in het gezicht van je kind, met eventuele uitbreiding naar de armen en benen? Dan is dit zeer waarschijnlijk krentenbaard. De infectie begint soms op de plaats van een bestaande beschadiging op de huid, bijvoorbeeld de opengekrabde waterpokken. Vaak gaat krentenbaard ook gepaard met rode vlekken of bultjes rond de mond en neusgaten die zich vullen met gelig vocht. Gaan die blaasjes open, dan ontstaan er vochtige plekken en geelbruine korstjes. Heeft je kind krentenbaard, dan kan het erg jeuken of zelfs pijn doen. Kindjes met een lichte huid hebben rode plekjes en kinderen met een donkere huid krijg donkerdere plekken op de huid. Klieren in de hals zijn soms dik en pijnlijk.
Hoe besmettelijk is krentenbaard?
De huidziekte krentenbaard is erg besmettelijk en makkelijk overdraagbaar via bijvoorbeeld ander speelgoed of huid-op-huidcontact. Het is dus aan te raden om het contact zoveel mogelijk te vermijden, hoe lastig (en soms onmogelijk) dat ook is met een kind. De huidziekte is al besmettelijk voordat symptomen zichtbaar zijn en daarom hoeven kinderen vaak niet thuis te blijven van de kinderopvang of school. Meestal hebben ook meer kinderen in de groep de bacterie al bij zich. Wel is het verstandig om dit te melden bij de pedagogisch medewerker of leraar, omdat het kan zijn dat jouw school of opvang een ander beleid hanteert. Vaak wordt er enkel een briefje op de deur gehangen met de waarschuwing dat er krentenbaard heerst. Dat doen scholen vaak ook met de hand-voet-mondziekte.
Is er een behandeling tegen krentenbaard?
Jazeker. Als je een afspraak maakt bij de huisarts, zal deze bij krentenbaard een crème of pillen voorschrijven. Meestal krijgt een kind met krentenbaard en antibioticacrème voorgeschreven. Als je kind ook koorts of andere ziekteverschijnselen heeft, kampt met slechte afweer of steeds grotere wondjes, dan kan de huisarts ook pillen voorschrijven. Vaak is dit flucloxacilline.
Door: Nationale Onderwijsgids / Johanne Levinsky