Marijn Scholte, oud-docent bij de Universiteit Utrecht, had volgens de rechter meteen naar de rechtbank moeten stappen toen hij een tijdelijk dienstverband aangeboden kreeg. Omdat Scholte toen niets deed kan de rechter nu niets doen. De onduidelijkheid over de rechtsgeldigheid van de vele tijdelijke contracten bij universiteiten voor docenten duurt daarom maar voort. Dat meldt ScienceGuide.
Tot 1 maart 2022 werkte Scholte als docent Interdisciplinaire Sociale Wetenschappen bij de Universiteit Utrecht. Toen eindige zijn tijdelijke dienstverband van drie jaar. Dat contract ging in op 1 maart 2019 en volgde op een eenjarig dienstverband dat begon op 1 maart 2018. De universiteit bood Scholte halverwege dat eerste contract een langdurig tijdelijk contract van drie jaar aan. Scholte accepteerde dat toen.
Arbeidscontract
Scholte is naar de rechter gestapt omdat hij zijns inziens ten onrechte een contract voor bepaalde tijd heeft gekregen. De Europese wet- en regelgeving stelt namelijk een arbeidscontract voor onbepaalde tijd als de norm. Alleen bij uitzonderingen mag daarvan worden afgeweken, maar daar was volgens Scholte geen sprake van.
De kantonrechter snapt de beredenering van Scholte, maar stelt hem niet in het gelijk. Als Scholte bezwaar had willen maken tegen de tijdelijkheid van het arbeidscontract dat de universiteit hem bood, dan had hij dat meteen moeten doen en dat heeft hij niet gedaan.
Teleurgesteld
Scholte geeft in een reactie aan diep teleurgesteld te zijn in de uitspraak. Zelf vindt hij het niet gek dat hij in 2018 geen bezwaar maakte tegen de tijdelijkheid van het contract. “Als jonge docent ben je niet in de positie om daar daadwerkelijk bezwaar tegen te maken omdat dat ook gevolgen kan hebben voor je aanstelling. Ik dacht: nu kan ik mij drie jaar lang bewijzen.”
Door: Nationale Onderwijsgids / Femke van Arendonk
