Als het aan mij lag….
Zou ik meer aandacht willen voor de talenten van kinderen! In de begeleiding van kinderen, bij het ‘leren hoe te leren’, komen veel kinderen er pas achter dat ze iets toch wél kunnen! Ze hebben dan last van een ‘fixed mindset’ die ervoor zorgt dat ze van zichzelf denken dat ze ‘niet kunnen leren’. Terwijl ze alleen nog niet de juiste tools hebben gekregen, of nog niet hun eigen strategie hebben ontdekt.
Hoe komt dat dan?
Zowel kinderen áls leerkrachten áls ook ouders zijn (onbewust) bezig met het opvoeren van de druk. Een groot deel van de prestatiedruk van leerkrachten heeft te maken met de druk van bovenaf; scholen worden bijvoorbeeld afgerekend op slechte CITO-resultaten. Sommige kinderen kunnen daar goed mee omgaan, omdat ze voldoende zelfvertrouwen hebben opgedaan door veel succeservaringen óf omdat ze gewoon makkelijk leren. Ben je een leerkracht die zich hiervan bewust is? En weet je héél goed hoe u de kinderen NIET het gevoel moet geven, dat alleen CITO-resultaten belangrijk zijn? FIJN!
Maar wat als leren niet vanzelf gaat?
Wat als de leerkracht onvoldoende tijd heeft om kinderen dátgene te geven wat het nodig heeft? Dan komen die kinderen thuis met ‘slechte’ punten en vragen ouders: “Hoe kan het dat je maar een 6 hebt?” (Kind denkt: “Oei, ik heb niet goed genoeg mijn best gedaan!”). Bent u een ouder die zich hiervan bewust is? En reageer je ‘positief’ door iets te zeggen waardoor het kind snapt, dat het niet erg is? FIJN!
Andere kant van de medaille…
Er zijn ook kinderen die altijd met goede punten thuiskomen, die daarover ook zelf heel enthousiast zijn en die nooit ‘tegen de lamp lopen'. Deze kinderen ontdekken vaak pas in het vervolgonderwijs dat ze ergens hard voor moeten werken. Sterker nog: Deze kinderen hebben nog weinig of geen ervaring in het omgaan met tegenslag. Hoe help je je kind daar alvast bij tijdens de basisschool? Door niet voor elke 10 of 9 een gat in de lucht te springen en te zeggen: ‘Wat goed van jou!”. Maar bijvoorbeeld te vragen: “Wat vind je zelf van je punt?”. Door te zorgen voor uitdaging in (leer)activiteiten waarvoor het kind moeite moet doen en leert omgaan met opnieuw proberen en niet opgeven!
En die talenten?
Iedereen heeft talenten! Ja, méér dan één! In plaats van te focussen op de vakken taal, rekenen, spelling, begrijpend lezen, enzovoort mogen kinderen méér leren over al hun talenten. Kunstzinnige vakken, bewegen tijdens de lessen, op onderzoek buiten school, samenwerken aan uitvoeringen voor de klas of de hele school (en niet alleen in groep 8 bij de afscheidsmusical!); dát zorgt voor een gevoel van eigenwaarde en biedt kinderen zicht op ál hun talenten en die van klasgenoten. Natuurlijk zijn de basisvakken belangrijk voor het verdere (volwassen) leven van onze kinderen! Maar als kinderen goed in hun vel zitten, omdat ze trots zijn op wat ze wél kunnen, kunnen ze ook met meer zelfvertrouwen de andere vakken aangaan.
Gelukkig zijn meer en meer scholen en leerkrachten bezig met het aanpakken van de prestatiedruk, zowel voor de kinderen alsook voor zichzelf! Laten we vanaf nu meer kijken naar ‘wat kan ik wél al en hoe heb ik dat gedaan?’ Kinderen die dit nu leren, kunnen dit als volwassenen van de toekomst ook toepassen!
Meer informatie is te vinden op www.matrixmethodeinstituut.nl en www.buroso.nl.
© Nationale Onderwijsgids / Anouk Sonnemans
