Op de laatste dag hadden WASUB en het Canadese Omer allebei een snelheid van precies 11,9 km/u. Nog nooit in de geschiedenis van het evenement is het voorgekomen dat twee onderzeeërs dezelfde snelheid hadden. Om uit deze uitzonderlijke situatie toch een winnaar te bepalen besloot de raceleiding om WASUB en Omer in een duel tegen elkaar te laten racen in een grote finale. Omer was uiteindelijk net iets sneller met 12,6 km/u en won daarmee de competitie.

 

Voor WASUB was het afwachten hoe snel de onderzeeër uiteindelijk zou gaan. Het hele jaar door testte het team de onderzeeër in verschillende zwembaden in Nederland. Echter waren de zwembaden niet lang genoeg voor de onderzeeër om op topsnelheid te komen. Het was nog maar de vraag welke snelheid hij zou halen. Aangekomen in Washington slaagde de piloot, die de onderzeeër bestuurd, erin om 12,2 km/u te bereiken. Thijs Haenen, de piloot: “Het was mooi om te zien dat toen we voluit konden varen we al snel als bijnaam “The bullet” kregen.” 

 

Naast de techniek zijn de atletische prestaties van de piloot een belangrijke factor. De onderzeeër wordt via pedalen aangedreven wat het een soort onderwaterfiets maakt. Het is de taak van de piloot om zo hard mogelijk te trappen. Deze inspanning levert de piloot op een diepte van 10 meter in een duikuitrusting. Het gebeurd niet iedere dag dat je onder deze condities een inspanning moet leveren. De piloot traint daarom een jaar lang onder begeleiding van bewegingswetenschapsstudenten van de VU Amsterdam.