Het naar de grijze of schiere monnikspijen van de cisterciënzer monniken van Klaarkamp bij Rinsumageest genoemde eiland heette aanvankelijk Wierumeroog, ofwel eiland tegenover het Friese dijkdorp Wierum gelegen. Tegenwoordig ligt het vrijwel in zijn geheel voor de Groninger kust.

Staten van Friesland 

Toch is de gedachte dat Schier bij Groningen zou horen niet zo’n gekke. De Staten van Friesland verkochten het eiland uit geldgebrek in 1640 en de reeks daaropvolgende particuliere eigenaren eindigde met de Duitse graaf van Bernstorff. Die moest het eiland na de Tweede Wereldoorlog als vijandelijk bezit bij de Dienst Domeinen inleveren.

Aanlegsteiger voor de veerboot 

Eerder, in augustus 1915, stelde een inzender in het Nieuwsblad van het Noorden voor om Schier maar aan Groningen over te dragen. Een en ander vanwege de nauwe banden met die stad en provincie, gesteld tegenover de kennelijke onwil van de Friese staten om aan een broodnodige aanlegsteiger voor de veerboot mee te betalen, waar de graaf en het Rijk daartoe wel bereid waren.

In november 1945 stelde de burgemeester van Groningen aan de premier en de minister van Financiën voor om het grondgebied van zijn gemeente uit te breiden met Schiermonnikoog, zijns inziens ‘recreatiecentrum voor in de eerste plaats de bevolking van de stad Groningen’. Dat was zelfs voor Groningen - dat eeuwenlang als een stadstaat, zowel als overheid en particulier grondeigenaar de lakens uitdeelde in zijn veenkoloniën - een stap te ver. Schiermonnikoog was en bleef Fries.

Door: Nationale Onderwijsgids