Het bsa bepaalt of studenten een opleiding mogen voortzetten op basis van het aantal behaalde studiepunten in het eerste jaar. Het doel hiervan is om studenten die niet goed presteren tijdig te laten overstappen naar een geschiktere opleiding, wat hen uiteindelijk sneller en goedkoper door hun studie zou helpen.

Toch is er steeds meer kritiek op het systeem, vooral sinds de coronacrisis. Hogescholen merken dat het bsa vooral nadelig is voor studenten uit achterstandsposities, die minder tijd krijgen om te wennen aan het hbo.

Hogescholen kiezen voor meer flexibiliteit

Ondanks dat het kabinet-Schoof heeft aangegeven het bsa niet te willen versoepelen, kiezen veel hogescholen er toch voor om de norm minder strikt te hanteren. Avans Hogeschool bijvoorbeeld heeft vanaf september 2025 een ‘doorstroomnorm’ in plaats van een bsa. Studenten die minder dan 45 studiepunten halen, hoeven de opleiding niet te verlaten, maar kunnen een maatwerktraject volgen of het jaar opnieuw doen.

Andere hogescholen laten de keuze aan hun opleidingen. Zo gebruikt de Hogeschool Utrecht bij 48 procent van de studenten al geen bsa meer, maar een ‘dringend studieadvies’ (dsa). Dit houdt in dat studenten het advies mogen negeren als ze denken dat ze hun studie alsnog kunnen afronden.

Universiteiten houden vast aan het bsa

In tegenstelling tot hogescholen blijven universiteiten grotendeels vasthouden aan het bindend studieadvies. De koepelorganisatie Universiteiten van Nederland (UNL) stelt dat het loslaten van het bsa ertoe leidt dat studenten langer in een studie blijven zitten die mogelijk niet bij hen past. Daarmee zou het studiesucces uiteindelijk juist afnemen.

Terwijl de politiek het bsa als een nuttige maatregel ziet, lijken hogescholen steeds meer waarde te hechten aan flexibiliteit en maatwerk voor studenten die een valse start maken.

Door: Nationale Onderwijsgids / Fleur Zomer