Althakali heeft desondanks zijn best gedaan om toch een taalschool te vinden die hem kan helpen om de Nederlandse taal te leren. Met zijn verblijfsvergunning zou hij dan beter kunnen meedoen in de Nederlandse maatschappij. Wel was te man in staat om bij Het Loo Erf in Apeldoorn, onderdeel van Koninklijke Visio, een revalidatietraject te volgen voor blinde en slechtziende statushouders. Hier leerde hij onder ander zelfstandig te reizen en zijn huishouden te doen.

Taalles in Roosendaal van tafel door gebrek aan animo

Echter blijft de taal moeilijk om te leren wanneer geen enkele taalschool hem wil helpen. Soms is dat omdat de betreffende docent geen ervaring heeft met iemand met een visuele beperking. Andere keren is dat de betaling van de lessen. Toen hij eindelijk in Roosendaal terecht kon was dat ook een grote kans. Echter werd na vier maanden les medegedeeld dat er niet genoeg animo was en dat de gemeente de subsidie voor taalles voor mensen met een beperking zou verliezen. Opnieuw zit Althakali zonder enige mogelijkheid om de taal te leren.

Kans op lening weg door medische ontheffing

Exacte aantallen over andere statushouders met een beperking die problemen ondervinden zijn er  niet. Wel komt het veel vaker voor dat statushouders met een auditieve of visuele beperking een beroep doen op hulp. Op medische grond kunnen zij ontheffing voor het inburgeringsexamen aanvragen. Maar aan die medische ontheffing kleven ook nadelen. Althakali verspeelde hierdoor, op advies vanuit het asielzoekerscentrum, zijn kans op een lening van DUO. Hij moet daarom de kosten voor taalles zelf betalen. Wordt geen ontheffing aangevraagd, dan kan een lening van maximaal 10.000 euro worden aangevraagd. De tijd dat zorgverzekeraars taaltraining betaalden, lijkt ook voorbij. Zij zien daar geen heil meer in omdat het geen vorm van directe zorg is.

Door: Nationale Onderwijsgids