De Tweede Kamer wil een grotere en onafhankelijkere rol voor ombudsfuncties binnen universiteiten. Deze oproep doet de Kamer naar aanleiding van de vele berichten over (seksuele) intimidatie op universiteiten die de afgelopen jaren naar buiten zijn gekomen. Dit meldt ScienceGuide.
Op de Universiteit van Amsterdam werd vorige week actie gevoerd na wederom een schandaal omtrent seksuele intimidatie, en het NRC publiceerde afgelopen weekend een artikel over seksuele intimidatie door een hoogleraar van de Universiteit Leiden.
Ombudsfunctie
De Tweede Kamer houdt zich al langere tijd bezig met de sociale veiligheid op universiteiten. De PvdA dringt bijvoorbeeld al jaren op een landelijke ombudsfunctie voor universiteiten, maar minister Van Engelshoven acht dit onnodig, aangezien er al een Nationale Ombudsman bestaat. Wel is er op vier Nederlandse universiteiten een pilot gestart met een ombudsfunctie, die moet dienen om uitgangspunten te formuleren voor een landelijk kader. De ombudspersonen moeten directe adviezen uitbrengen aan het College van Bestuur en er wordt formeel vastgelegd dat de ombudsfunctie een onafhankelijke gezaghebbende positie heeft. Elke universiteit mag zelf bepalen of deze functie ook toegankelijk is voor studenten.
Te vrijblijvend
Volgens een deel van de Kamer zijn deze uitgangspunten echter te vrijblijvend. D66 vraagt zich af of de onafhankelijkheid van de ombudspersonen wel kan worden gewaarborgd als er verantwoording afgelegd moet worden aan het College van Bestuur en vindt dat de bevoegdheden van de ombudspersonen wettelijk vastgelegd moeten worden. De PvdA, ChristenUnie en SP vinden het vreemd dat universiteiten zelf mogen kiezen of studenten ook toegang hebben tot de ombudsfunctie en vrezen dat dit zal leiden tot onduidelijkheid.
Landelijk loket
De ChristenUnie sluit zich ook aan bij de wens van de PvdA om een landelijke ombudsfunctie te creëren: “Heeft de minister overwogen om een landelijk loket in te stellen, in plaats van een landelijk kader? Als op universiteiten dermate veel verschillende structurele problemen spelen, is het dan realistisch om te verwachten dat één persoon een grote rol kan spelen in het oplossen van deze problemen?”
Door: Nationale Onderwijsgids