Mauro kreeg zijn verblijfsvergunning in het kader van het kinderpardon, wat onder meer inhoudt dat een regeling wordt getroffen voor asielkinderen die minstens vijf jaar in Nedeland wonen. Naar schatting vallen zo'n achthonderd asielzoekers onder die regeling.

Over Mauro was in 2011 grote politieke en maatschappelijke beroering ontstaan toen toenmalig minister voor Immigratie Gerd Leers (CDA) hem het land uit wilde zetten. Uiteindelijk kreeg Mauro een studentenvisum. Normaal moet dat in het buitenland worden aangevraagd, maar voor Mauro werd een uitzondering gemaakt.

Mauro kwam in 2003 naar Nederland als alleenstaande minderjarige asielzoeker. Hij was toen 10 jaar. Hij woonde al jaren bij een pleeggezin toen hij dreigde te worden uitgezet.