De 42-jarige Marije Hofland heeft een boek geschreven over haar ervaringen met het uitblijven van passend onderwijs voor hoogbegaafde kinderen. Haar 10-jarige zoon is hoogbegaafd en zit dus door een schooltrauma. Hofland hoopt met haar boek ‘Een intense reis’ te bereiken dat er in de toekomst meer aandacht is voor passend onderwijs voor kinderen met hoogbegaafdheid. Dit meldt RTL Nieuws.
Toen de 10-jarige Dani net op de basisschool zat, werd al duidelijk dat hij niet werd uitgedaagd. Met als gevolg dat hij dingen niet meer wilde proberen. “Hij werd apatisch wat schoolwerk betreft en kreeg steeds meer weerzin om naar school te gaan. Zijn gedrag werd storend”, zegt Hofland. “School begon voor Dani te voelen als een giftige omgeving.”
Wat is hoogbegaafdheid?
De term ‘hoogbegaafdheid’ wekt de suggestie dat het hier gaat om een persoon die heel erg slim is, maar de realiteit is een stukje gecompliceerder dan dat. Er bestaat zelfs (nog) geen eenduidige definitie van hoogbegaafdheid, ook al is ongeveer 2 procent van de bevolking hoogbegaafd (1 op de 50 mensen).
Het Landelijke Informatiecentrum Hoogbegaafdheid (LICH) gaat uit van het ‘triadisch interdepentiemodel, wat simpel gezegd inhoudt dat iemand hoogbegaafd is als hij of zij beschikt over drie kenmerken: hoge intelligentie (een IQ van 130 of hoger), een hoge mate van creativiteit (eigen oplossingen voor problemen, filosofisch denken) en een hoge mate van motivatie (taakgericht, doorzettingsvermogen bij intrinsieke motivatie). Deze kenmerken hoeven niet altijd alle drie tot uiting te komen.
Intense prikkelverwerking
Hoogbegaafdheid kan als gevolg hebben dat iemand prikkels intenser verwerkt. Dat is ook zo bij Dani. Hij heeft dan moeite met stilzitten en stil zijn. Geuren en geluiden kunnen als vervelend worden ervaren. Op school raadden ze uiteindelijk in groep 6 adhd-medicatie aan, omdat stilzitten onmogelijk bleef. Dat werkte echter averechts: Dani had helemaal geen adhd. “Hij sloeg helemaal door. Hij kon zich nóg minder concentreren en werd nóg sneller boos.”
Toen hij op 8-jarige leeftijd uitmuntend scoorde op een tussentijdse cito-toets, adviseerde de school speciaal onderwijs voor kinderen met hoogbegaafdheid. Zijn ouders keken bij vier scholen, maar Dani werd door alle scholen afgewezen. Een reguliere school met en klas voor hoogbegaafde kinderen nam hem wel aan, maar tegen die tijd had Dani al zo veel spanning opgebouwd dat hij niet meer kon meedoen. Inmiddels zit hij al twee jaar thuis. Hofland pleit voor beter passend onderwijs voor hoogbegaafde kinderen. Zodat zij een passend lesaanbod krijgen en kunnen werken in een passende omgeving. Ze snapt dat dat niet vanzelfsprekend is, omdat docenten al zo overbelast zijn. Maar toch hoopt ze met haar verhaal voor verandering te kunnen zorgen.
Meer weten over hoogbegaafdheid? Lees hier verder op de website van het LICH.
Door: Nationale Onderwijsgids
