Gisteren gaf Gideon uit vmbo 3 les aan zijn klasgenoten over WordPress. Hoe je subpagina’s onder hoofdpagina’s hangt. De leerlingen publiceren hun (schrijf)opdrachten op een blog sinds een tijdje en geven elkaar daar ook feedback op. Ik geniet er erg van hoe ze elkaar helpen, hoe ze van elkaar leren en hoe ik van de leerlingen leer. Ik ben op de achtergrond aanwezig, maar hoef eigenlijk nauwelijks te sturen.
Van achter mijn laptop geef ik zelf ook feedback aan de leerlingen via de commentaarfunctie onder hun blogs. En zij reageren daar weer op en verbeteren hun teksten. Het hele leerproces wordt zo mooi zichtbaar. Het weblog van de leerlingen is eigenlijk hun portfolio. Het wordt niet alleen gebruikt voor schrijfopdrachten, maar voor het hele vak. Ik gebruik voor de schrijfopdrachten van Bruuttaal, de methode waar ik sinds kort mee aan de slag ben en die veel verschillende schrijfopdrachten aanbiedt van verschillend niveau en verschillende lengte.
Reflectie, feedback en feedforward moeten langzaam maar zeker de plek in gaan nemen van cijfers. Leerlingen mogen bovendien trots zijn op wat zij doen en ik vind het dan ook mooi als zij leren delen. Ik geloof zelf erg in informeel netwerkleren, pluk er de regelmatig de vruchten van in mijn onderwijs en dat gun ik ook mijn leerlingen.
Zo’n dag als gisteren.
Ik hoef er niet eens bij te zijn, maar ik wil heus niet weg.
Mooi niet.
En ik heb niemand horen vragen om een cijfer.
Mooi niet.
Mooi.
*Dit is een blog uit 2016
