Later probeerde ze met handen en gebaren duidelijk te maken wat haar raakte. Ze wees, ze zocht naar de tekeningen die ze zo mooi vond. Ik genoot van haar enthousiasme en wenkte haar dichterbij. In mijn tas zat hetzelfde boekje in een kleiner formaat en in haar thuistaal. Haar ogen leken nóg groter te worden. Dankbaar keek ze me aan en drukte het boekje tegen zich aan alsof het een waardevolle schat was.

Verbinding. Begrip.

Dat alles is mogelijk wanneer we zoeken naar begrip. Zoeken naar manieren om elkaar te begrijpen. Het is precies dat -zoeken naar manieren om elkaar te begrijpen, verbinding maken- wat werken met kinderen interessant en tegelijkertijd zo uitdagend maakt.

Ze komt uit Oekraïne. Ze heeft huis en haard verlaten om redenen die ze niet kan bevatten en ook niet zou moeten kunnen bevatten. Ze heeft haar wereld verlaten en wordt geacht zich te redden in een nieuwe, onbekende wereld. Een ander land, met een andere taal, andere regels, andere gewoonten en gebruiken.
En nu gaat ze naar school. Een omgeving waar ze kinderen van haar leeftijd kan ontmoeten. Waar ze op haar manier connectie maakt, ondanks de verschillen, ondanks het ‘niet weten’.

Troostend

We lezen samen, we kijken naar mooie, zachte prenten. Het werkt troostend. Het helpt om de verwarrende wereld, de verdrietige gebeurtenissen even te vergeten. Dan kunnen we even laten zien dat de wereld ook nog steeds gevuld is met mooie elementen. Liefdevolle daden, wonderlijke gebeurtenissen en natuurverschijnselen, warme medemenselijkheid.

Ik neem haar mee in die wereld. In die wereld waar, mijns inziens, een kind zolang mogelijk moet vertoeven. Ik kies ervoor om met dit in mijn gedachten en in mijn hart te werken met mensen. Ik kies ervoor om dit te zien en te laten zien aan eenieder die er open voor staat. Het maakt dat liefde en hoop op een verfrissende wijze kunnen worden geïmplementeerd in alles wat je doet.

De wereld een mooier plekje maken

Dan kijk ik naar kinderen. Naar onze kinderen, onze jeugd. Ongeacht waar ze wonen, waar ze vandaan komen, ongeacht hun achtergrond. Ik kijk naar hen met de overtuiging hen te kunnen helpen en sterken door hetgeen in de wereld gebeurt te filteren, te relativeren. Ik hoop hen zo te helpen dat ze geen ballast ervaren, maar zich uitgedaagd voelen. Krachtig genoeg om van onze wereld een mooier plekje te maken.

Laten we hen helpen, en daarmee onszelf, de horizon te verbreden en tolerantie te laten groeien. Laten we lezen en kijken. Ons strelen met de mooiste woorden en prenten zodat we niet vergeten hoe warm en liefdevol onze wereld kan zijn.

Door: Nationale Onderwijsgids / Judith Knapp-Brouns