Het onderzoek stelt dat één van de gevolgen van het BSA is dat studenten die geschikt zijn van hun studie afgestuurd worden. Hieruit blijkt dat het BSA als selectiemiddel na de poort wordt gebruikt om studenten die kans hebben op vertraging weg te sturen. In de meeste gevallen is er daarnaast amper sprake van begeleiding van de student gedurende het eerste jaar en wordt het BSA aan de student aangekondigd via een geautomatiseerde brief. 

 

Naast het feit dat geschikte studenten onterecht van hun studie afgestuurd worden heeft het BSA ook grote financiële consequenties. Uit een onderzoek onder Amsterdamse studenten blijkt zelfs dat 92 procent van de studenten na het behalen van een negatief BSA alsnog aan een vergelijkbare studie aan een andere instelling begint. Deze studenten betalen voor hetzelfde diploma een extra jaar collegegeld en moeten een extra jaar geld lenen om van te kunnen wonen en eten. Ook voor instellingen is het BSA een dure grap, instellingen krijgen namelijk slechts de nominale studieduur van een opleiding vergoed. De instelling waar de student opnieuw begint wordt dus een jaar minder bekostigd voor de student. Omdat studenten meestal geen vrijstellingen kunnen krijgen voor vakken die ze al wel behaald hebben betekent dit dat er een jaar aan investeringen wordt weggegooid. 

 

De minister geeft in haar brief aan dat elke onterecht afgewezen student er één teveel is. In september probeerde zij daarom de BSA norm al te verlagen, helaas hield de Kamer haar tegen. De Kamer gaf aan deze keuze juist bij de instellingen te willen laten. Daarom roept de LSVb de instellingen op om het BSA af te schaffen en te veranderen naar een advies, om zo samen met de student te kijken naar waar deze het beste op zijn of haar plek zit.  Zodat studenten niet onnodig vertragen en geen onnodige kosten hoeven te maken en er verantwoord wordt omgegaan met onderwijsgelden en studenten.