Naast de tandvleesontsteking, bleken er ook ontstekingen in meerdere inwendige organen, waaronder op een hartklep, in het hersenvlies en in het geslachtsorgaan. Het is dus met zekerheid te zeggen dat het om een ernstig ziek en verzwakt dier ging. Om erachter te komen of alle ontstekingen eenzelfde of een verschillende oorzaak hadden, is aanvullend onderzoek nodig. Zo hebben de onderzoekers orgaanstukjes op kweek gezet en zullen zij verschillende andere testen uitvoeren.

Ondervoed 

Al bij stranding zag de ruim vijf meter lange orka er ondervoed uit. Dat de orka ook echt ondervoed was, blijkt uit het maag- en darmonderzoek door bioloog Mardik Leopold van de Wageningen Marine Research. "In de maag waren geen voedselresten aanwezig. We vonden alleen een klein plastic vel, maar dat had geen invloed op de doodsoorzaak. De ruim dertig meter lange darm was ook leeg. Deze orka had dagenlang niets meer gegeten."

Spaanse kust 

Proyecto O.R.CA - Cádiz, een Spaanse dierenwelzijnsorganisatie die zich inzet voor het behoud van beschermde orkas’s, herkende de orka aan de hand van beeldmateriaal. De afgelopen drie jaar is ze niet meer voor de Spaanse kust gezien, maar volgens Proyecto O.R.CA moet de orka minimaal twintig jaar oud zijn geweest. De orka is niet eerder zo ver in het noorden waargenomen tot ze afgelopen weekeinde voor de Nederlandse kust lag. Het is mogelijk dat ze door de ziekte is afgedwaald van haar normale omgeving. 

Spierschade 

Daarnaast blijkt uit het onderzoek dat de orka spierschade had, vertelt IJsseldijk. "Een zeezoogdier is volledig aangepast aan een leven onder water. De zwaartekracht die bij stranding op een dier drukt is heel zwaar. Dat heeft allerlei gevolgen voor de bloedsomloop, ademhaling en dus de algehele overlevingskansen. Het levend stranden is de orka daarom uiteindelijk fataal geworden."

Door: Nationale Onderwijsgids