Een checklist moet onderwijsinstellingen helpen om afgegeven dyslexieverklaringen goed te bekijken. Begin 2016 bleek dat de verklaringen redelijk eenvoudig te verkrijgen zijn. Daarom heeft het ministerie van Onderwijs in juli een brief gestuurd naar alle onderwijsinstellingen met de checklist die gebaseerd is op informatie van de Stichting Dyslexie Nederland. Dat meldt Handicap + Studie.
De minister wil dat onderwijsinstellingen de checklist gebruiken om de dyslexieverklaringen goed te bekijken en bij twijfel nader onderzoek gaan doen, bijvoorbeeld door het vragen van een second opinion van een geregistreerde deskundige. “Een dyslexieverklaring moet betrouwbaar zijn en zou alleen mogen worden afgegeven aan leerlingen die ook echt aantoonbaar en onderbouwd dyslexie hebben. Zij mogen niet de dupe worden van het beeld dat nu ontstaan is”, schrijven minister Bussemaker en staatssecretaris Dekker in de brief.
Een goede dyslexieverklaring is gebaseerd op degelijk onderzoek verricht door een gekwalificeerde professional. Een deel van de professionals is aangesloten bij de kwaliteitsinstituten dyslexie en/of is geregistreerd in het BIG-register of een register van de beroepsverenigingen. De registers zijn openbaar en bieden de mogelijkheid om na te gaan of degene die de verklaring heeft afgegeven is geregistreerd als gz-psycholoog of deskundige op het terrein van dyslexie. Een overzicht van de beschikbare registers is opgenomen in de checklist.
Bussemaker en Dekker verzoeken onderwijsinstellingen om mee te werken aan onderzoek naar de dyslexieverklaringen. Voor de zomervakantie is een kwantitatief onderzoek gestart naar aantallen dyslexieverklaringen in alle onderwijssectoren. Daarnaast wordt ook een onderzoek uitgevoerd naar de kwaliteit van dyslexieverklaringen.
Door: Redactie Nationale Onderwijsgids
