Er is een grote stijging te zien in het afgeven van vrijstellingen voor leerlingen in de leeftijd van 16 en 17 jaar die kampen met autisme, angststoornissen, adhd, depressie of een trauma. Het Thuiszitterspact, dat vorig jaar juni is ondertekend door scholen, gemeente en overheid, heeft hiermee nog niet het gewenste effect gehad. In dat pact beloven de ondertekenaars het aantal thuiszitters te verminderen met voormalig Kinderombudsman Marc Dullaert als aanjager. 

 

Vrijstelling van onderwijs is voornamelijk bedoeld voor kinderen die ernstig meervoudig gehandicapt zijn. Dat geldt voor 60 procent van de vrijgestelde leerlingen. Bij de overige 40 procent zitten kinderen die wel kunnen leren, maar met complexe problemen kampen. Dullaert vindt dat voor deze groep een vrijstelling voor onderwijs te makkelijk wordt afgegeven, vaak omdat de leerlingen te duur of te complex zijn voor de scholen. Toch mag dit geen legitieme reden zijn om kinderen een vrijstelling te geven. 

 

In Dullaerts rondreis door Nederland signaleerde hij dat het grootste probleem is dat er niet goed wordt samengewerkt tussen scholen, gemeenten en jeugdzorg. Het geld is er wel. Elke partij heeft zijn eigen potje gekregen van de overheid. De scholen hebben geld voor onderwijs, de gemeenten betalen voor de zorg. Samenwerken hierin kan het aantal thuiszitters terugdringen, zoals bijvoorbeeld in Ede, waar maar zes vrijstellingen zijn afgegeven. 

 

Met de vier grote steden zijn al afspraken gemaakt om het aantal vrijstellingen de komende vier jaar jaarlijks met 10 procent terug te dringen. Dullaert is momenteel aan het lobbyen bij de 32 middelgrote steden om soortgelijke afspraken te maken.