Sinds 1999, het begin van de ‘Go Out Policy’, is de snelle opkomst van China op het wereldtoneel een bron van speculaties, maar in toenemende mate ook van zorg. De ambities van China, gekoppeld aan de schaal waarop het land opereert, de omvang van de bevolking, het beschikbare kapitaal, met name de reserves van de overheid, alsmede de blijvend dominante rol van de Chinese Communistische Partij geven hier volgens velen aanleiding toe. De conclusie dat dit niet anders dan kan leiden tot een onstuitbare en voor andere landen bedreigende situatie sluit aan bij oude angstreflexen die buiten China onverminderd voortbestaan. Mede hierdoor stuit de ‘win-win’ retoriek waarmee b.v. het Belt Road Initiatief (BRI) door Chinese autoriteiten wordt gepropageerd op steeds meer wantrouwen. 

 

En niet alleen op dat terrein wordt de opmars van China met argusogen bekeken. De academische inhaalslag die China het afgelopen decennia heeft gemaakt in termen van geciteerde wetenschappelijke publicaties, internationale studentenmobiliteit en de ranking van Chinese universiteiten heeft het land gemaakt tot een van de grootste spelers in de internationale academische arena. Is dat een ontwikkeling waar we ons voordeel mee kunnen doen of juist bron van zorg?

 

Op vrijdag 9 november zal het onderzoek: "Assessing Europe-China collaboration in higher education and research" worden gepresenteerd in het MUSEON in Den Haag. De voertaal zal Nederlands zijn.

 

Het LeidenAsiaCentre is het expertisecentrum voor nieuwe wetenschappelijke kennis over het moderne Azië voor toepassing in Nederland. Het LeidenAsiaCentre werkt actief samen met maatschappelijke partners in kennisdeling en de ontwikkeling van nieuw relevant onderzoek.