Besturen, schoolleiders en docenten geven aan regeldruk te ervaren: verplichtingen van hogerhand die het eigen handelingsvermogen beperken. De overheid probeert al langere tijd om de regeldruk aan te pakken, zo neemt de overheid maatregelen om het aantal regels te beperken en introduceert andere typen van regelgeving met het oog op meer regelruimte voor besturen. Ondanks deze inspanningen blijven actoren in het onderwijs regeldruk ervaren.

Doel van het onderzoek onder leiding van P.W.A. Huisman is het regeldrukprobleem in kaart brengen, door te kijken of de oorzaak ligt in de regel zelf dan wel vooral te maken heeft met andere factoren. Het onderzoek moet oplossingen aandragen voor degenen die regels maken, ze moeten uitvoeren of daarop toezien.

In de eerste plaats analyseert het onderzoek op meta-niveau de ontwikkeling in het beleid rond regeldrukvermindering in de afgelopen decennia. Het beschrijft de patronen die daaruit volgen ten aanzien van de geopperde oplossingen. Ook richt het zich op de implicaties in de praktijk: hoe is regeldruk in het onderwijs aangepakt, welke verschuivingen treden op in het beleid, met welke reden en met welk effect?

Het onderzoek omvat twee casestudies waarin wordt nagegaan hoe bij twee onderwijswetten het totstandkomings- en implementatieproces is verlopen, en in welke mate eigenschappen van die regelgeving, zoals onduidelijkheid of aanwezigheid van open dan wel strikte normen, hebben gezorgd voor regeldruk.

Met het programma ‘regulering, regeldruk en ruimte voor sturing in het onderwijs’ voorziet het NRO in een specifieke informatiebehoefte van het ministerie van Onderwijs op deze thematiek. Ook geeft het NRO een stimulans aan het onderwijsrecht als wetenschappelijke discipline.

Door: Redactie Nationale Onderwijsgids