Te vaak wordt er alleen naar de werknemer zelf gekeken wanneer hij of zij een burn-out heeft gehad, stelt Arnold Bakker, hoogleraar arbeids- en organisatiepsychologie aan de Erasmus Universiteit. De meeste maatregelen zijn erop gericht om beter om te gaan met stress, maar er wordt niets gedaan aan de werkzaamheden en omstandigheden binnen de organisatie om een burn-out te voorkomen. “De leidinggevende speelt dus een belangrijke rol in het omgaan met een burn-out.”

 

Uit het onderzoek komt naar voren dat slechts 33 procent van de mensen die een burn-out heeft gehad, aangeeft dat hun werkgever heeft geleerd van de situatie. 54 procent is hier niet van overtuigd. Volgens Bakker is dat gebrek aan vertrouwen niet zo gek. In de praktijk blijkt dat werkgevers weinig aanpassingen doen voor hun werknemers. En missen leidinggevenden enige vorm van zelfreflectie. Zij zien burn-outs daarom te vaak als incident.

 

Volgens Jan-Willem Evers, directeur bij Zilveren Kruis en onder meer verantwoordelijk voor de zakelijke markt voorkomt regelgeving geen burn-out. Het gaat er meer om wat je doet en niet wat er op papier staat vastgelegd. “Ik roep bedrijven op om zichzelf ook de vraag te stellen wat ze kunnen doen om stress en burn-out te voorkomen. Door onze kennis over burn-out te delen, helpen we werkgevers dit onderwerp hoog op de agenda te zetten.”

 

Leraren klagen al veel langer over de hoge werkdruk in het onderwijs. Door de grote klassen, de toename van leerlingen met extra zorg en de bureaucratie is er een stijging van het aantal burn-outklachten en is er een hoog ziekteverzuim.