De docent was sinds 2002 werkzaam via een Alkmaarse scholenstichting. Nadat hij een aantal keren was overgeplaatst naar een andere locatie, onder andere vanwege boventalligheid, kwam hij in 2014 te werken op school nummer 4. In deze periode zijn door de school meerdere gesprekken met de leerkracht gevoerd over zijn functioneren en zijn tekort aan pedagogische vaardigheden. Ook zijn er toen afspraken gemaakt om dit te verbeteren.  

 

In 2015 kreeg de docent echter een voorwaardelijk strafontslag met een proeftijd van één jaar, omdat hij bij twee leerlingen, die aanhoudend tijdens de les bleven praten, een stuk plakband over de mond had geplakt. Na herplaatsing op een andere school ging hij opnieuw in de fout: hij sneed een stekker van een printapparaat los toen twee leerlingen niet naar hem luisterden. Hierbij is een leerling gewond geraakt.

 

De school wilde hierop de docent aan een assessment laten deelnemen om zijn functioneren objectief te kunnen beoordelen. Hij weigerde echter zijn medewerking hieraan te verlenen. De school ontsloeg hem daarop, maar de docent ging naar de rechter om zijn gelijk te halen. De rechter oordeelde dat het ontslag terecht was, maar de docent ging in hoger beroep. Maar ook in het hoger beroep werd de school in het gelijk gesteld.