Vijfentwintig jaar geleden zaten er uitsluitend dove leerlingen op de Auris Dr. M. Polanoschool. Zij kregen tot die tijd les in het Nederlands zonder gebaren en met ondersteunende gebaren. Dat maakte het voor hen moeilijk en enorm inspannend om de Nederlandse taal te begrijpen en te leren. Hierdoor liepen ze qua niveau achter en kregen zij niet veel mee van wat er in de wereld om hen heen gebeurde. Met de komst van een dove leerkracht, ook nieuw voor het tweetalig onderwijs, en het gebruik van de Nederlandse Gebarentaal naast het Nederlands, kregen de leerlingen meer kans een taal op dezelfde manier te verwerven als horende kinderen dat doen met de gesproken talen. Het gaf hen tevens die zo belangrijke toegang tot de wereld om hen heen.

 

Veel dove en slechthorende kinderen zitten op een school van Auris of zijn vanuit daar doorgestroomd naar het regulier onderwijs. In dit laatste geval krijgt de leerling daar, indien nodig, ambulante ondersteuning vanuit Auris. Kunnen ze het Nederlands nog niet goed genoeg volgen, dan kan een tolk hen met de Nederlandse Gebarentaal bijstaan.

 

Het beheersen van de Nederlandse taal is, als je in Nederland woont, evident. De Auris Dr. M. Polanoschool streeft ernaar dat de leerlingen ook de Nederlandse Gebarentaal machtig worden. Dan kunnen ze veel makkelijker met anderen communiceren en zich goed uiten. De afgelopen 25 jaar heeft aangetoond dat tweetalig onderwijs voor dove en slechthorende kinderen vernieuwend is gebleken.