Leerlingen met zware beperkingen, ziekten of stoornissen die nog wel in staat zijn om iets te leren, maar niet hun diploma kunnen halen, worden vaak weggestuurd van het speciaal onderwijs na hun achttiende. Zo ook Marcus, de zoon van Monique Biloro. Hij heeft een zware beperking maar leerde toch nieuwe dingen op school. “Hij leerde daar hoe hij zijn armen functioneel moet gebruiken om bijvoorbeeld te eten of om een rollator te gebruiken”, legt zijn moeder uit. “Ook leerde hij keuzes maken.” Toen hij achttien werd kregen zijn ouders een brief van het samenwerkingsverband waar zijn school onder valt: “De beslissing is genomen dat voor alle leerlingen bij wie dagbesteding het enige perspectief is, op hun achttiende het onderwijs stopt.” Dat betekende het einde voor Marcus’ schoolcarrière.

Financiële redenen

Marcus is niet het enige voorbeeld, zo zegt Wim Ludeke van het Landelijk Expertise Centrum Speciaal Onderwijs. Hij hoort vaker van situaties zoals die van Marcus: “Ik vind het ongekend. Het mag ook niet, want de wet schrijft anders voor. Dit heeft onmiskenbaar een financiële achtergrond.” Uit onderzoek van Nieuwsuur blijkt dat een derde van de scholen voor voortgezet speciaal onderwijs op de website aangeeft dat de school alleen voor leerlingen tot en met achttien jaar is, terwijl dit wettelijk niet toegestaan is.

Toekomstperspectief

Volgens Carin Verhagen, moeder van de bijna 20-jarige Thom, kan die extra twee jaar onderwijs een groot verschil maken voor de toekomst van een kind. Thom werd op zijn achttiende van zijn toenmalige school weggestuurd, maar Carin schreef hem toen in bij een andere school waar hij nog wel terecht kon. “Als ik kijk naar hoe mijn zoon Thom als achttienjarige was en waar hij nu is: veel zelfstandiger én hij kan meer aan.” Door die paar jaar extra school is Thoms toekomstperspectief totaal veranderd. In plaats van naar de dagbesteding kan hij nu een vervolgopleiding doen en daarna aan het werk.

Door: Nationale Onderwijsgids