Rooderkerken: “We racen op een kaarsrechte weg van 10 km lang. De gemiddelde snelheid over de laatste 200 meter telt, dus daar gaf ik alles wat ik had en focuste ik puur op snelheid. Uiteindelijk fietste ik 121,5 km/u”. Met deze snelheid haalde ze op 0,3 km/u na net niet het wereldrecord, dat op 122 km/u staat en in 2010 gereden werd door de Française Barbara Buatois. Dit jaar overtrof Rooderkerken zowel Buatois als van Vugt en won hiermee de categorie vrouwen van de World Human Powered Speed Challenge. Ook haar teamgenoot en voormalig profwielrenster Iris Slappendel fietste razend hard, en haalde met een snelheid van 115 km/u de 2e plek. Het team won al vier keer eerder bij de mannen.

 

Deze hoge snelheden zijn mogelijk door de ideale combinatie van mens en techniek. Het gestroomlijnde ontwerp van de VeloX 7 speelt een belangrijke rol. Het team heeft zich dit jaar extra ingezet om de luchtweerstand te beperken. Dit deden ze door met computersimulaties en windtunneltests een perfecte pasvorm te vinden op de maat van de atleten, waardoor de fiets meer dan tien keer zo aerodynamisch is als een gewone racefiets. 

 

Studenten Bewegingswetenschappen van de Vrije Universiteit Amsterdam trainden de atleten en verzorgden een sportdieet. “Ik kreeg elke week een trainingsschema waarin ik 15 uur per week bezig was. Het was een intensief traject om dit resultaat te kunnen bereiken”, aldus Rooderkerken. De atleten waren meer dan een week van te voren aanwezig in Nevada om hun lichaam te laten wennen aan het woestijnklimaat. Volgens het team was dit resultaat alleen mogelijk door de optimale samenwerking tussen mens en techniek. 

 

De studenten van het Human Power Team willen met het project laten zien dat de mens dankzij technische innovaties op eigen kracht sneller kan zijn dan de natuur. De behaalde snelheid is extra bijzonder omdat ze daarmee dit doel hebben gehaald.