Het geneeskundeonderwijs moet meebewegen met de vernieuwing van het artsenvak, vindt Van der Hage. Samen met de vakgroep Anatomie onderzoekt hij daarom het nut van innovaties, zoals augmented reality voor het anatomieonderwijs. “Er wordt al flink mee geëxperimenteerd, maar wij willen uitzoeken of het beter is dan leren uit een boek. En voor welke soort kennis dit een nuttige manier van studeren is.”

 

Maar laten we het kind niet met het badwater weggooien, waarschuwt Van der Hage. “Technologische innovaties kunnen goed rolmodelschap niet vervangen in het geneeskundeonderwijs.” Zelf leerde hij tijdens zijn opleiding tot oncologisch chirurg ook veel van zijn leermeesters, niet alleen vakinhoudelijk maar ook als mens. Hetzelfde wil hij voor de geneeskundestudenten van nu. “Je kunt niet alleen leren van boeken en computers. Studenten hebben een rolmodel nodig. We moeten het curriculum zo inrichten dat er veel contactmomenten zijn tussen studenten en artsen. Het liefst zou ik elke student willen koppelen aan een medisch specialist.”

 

Onderwijs in kleine groepen werkt volgens Van der Hage het beste. “De jonge garde moet de oude garde kunnen uitdagen en dat werkt niet in een volle collegezaal, maar door studenten apart te nemen. In kleine vaste groepen van vier of vijf studenten is een open dialoog mogelijk en is er voldoende tijd en ruimte voor iedereen om in gesprek te gaan met de docent.” Samen met de studenten en docenten gaat Van der Hage zich inzetten om dit te realiseren voor de geneeskundeopleiding.

 

Uiteindelijk hoopt de hoogleraar door slim gebruik van technische innovatie en rolmodelschap iedere student op te leiden op de manier die bij hem of haar past. “Stel, we weten dat iemand een minder goed ruimtelijk inzicht heeft. Dan zeggen we niet ‘chirurg worden is niks voor jou’, maar bieden we iemand daar extra training in met bijvoorbeeld augmented reality.”