De auteurs zijn theaterwetenschappers Bart Dieho, Sandra Verstappen, Jeroen van Wijhe en Sanne Thierens. De laatste promoveerde vorig jaar in het Engelse Winchester op de musicals van Annie M.G. Schmidt en Harry Bannink. In Engeland wordt de musical immers sinds jaar en dag veel serieuzer bekeken dan bij ons, ondanks de snelle professionalisering in het Nederland van de laatste decennia.

Musicalster Simone Kleinsma schetst het kort in het voorwoord: "Toen Cats in Nederland kwam, dacht ik: dat kan niet. Dat hebben we niet dat talent. En toch kregen we het voor elkaar! Het talent dat nu in Nederlandse musicals op de planken staat, doet niet onder voor West End of Broadway."

Toch weten veel mensen niet wat musical inhoudt, zegt ze. En "een hiërarchie tussen musical en toneel zou er ook niet moeten zijn. In Amerika en Engeland staan acteurs de ene dag in Shakespeare en de volgende dag in een musical." Collega William Spaaij zou willen dat er meer inhoudelijk over musical werd gesproken en geschreven: "Je kan iets mooi vinden of niet, maar onderbouw het dan."

Volgens auteur Bart Dieho mogen we stellen dat de Nederlandse musical volwassen is geworden. "Toch zijn musicalmakers het erover eens, dat die emancipatie nog niet is voltooid. De toneelcollega's, makers van gesubsidieerd teksttheater, schouwburgtoneel, blijken veelal slechts een gebrekkig en eenzijdig beeld te hebben van de Nederlandse musical, van musical in Nederland." Volgens hem zetten 'zogenaamde intellectuelen' zich nog vaak "arrogant af tegen de musical zonder zich er ooit in verdiept te hebben".

De inkt was overigens nog niet droog of er kwam afgelopen week steun voor de sector van de Raad voor Cultuur. De musical moet geld krijgen van de overheid om risicovoller te kunnen programmeren.

Door: ANP