“De lijst van ‘gevoeligheden’ in de klas wordt groter, net als het aantal ‘meekijkers’ van buiten de klas. Daarbij gaat het niet alleen om een onderwerp als cartoons. (…) Voor de goede orde: niet alles moet getoond worden, alles mag getoond worden. Docenten hebben, in de context van het pedagogisch-didactisch ontwerp van hun opleiding, de vrijheid hun lessen naar eigen inzicht in te richten. Zonder censuur. Niet om te provoceren. Niet om een politiek statement te maken. Maar wel om jonge mensen te leren de complexe wereld van nu te duiden.”

 

“Het onderwijs moet een veilige plek zijn waar we in alle vrijheid van elkaar kunnen leren. Een school is de ideale plek om je in een ander te verplaatsen, waar ruimte is voor ieders mening en om iemand anders zijn of haar denkbeelden te respecteren. Alleen in zo’n veilige omgeving kunnen studenten, docenten en andere medewerkers zich volledig ontplooien en hun talenten ontwikkelen. (…) We hoeven het niet met elkaar eens te zijn, het kan en zal schuren maar (dreigen met) geweld mag daar nooit het gevolg van zijn. Ook als die beelden of opvattingen schuren. Laat dit ook een oproep zijn aan alle mensen rondom onze leerlingen en studenten. Gun jonge mensen hun onderwijs.”

 

“Eerder dit jaar stelden we het manifest ‘Scholen: dé oefenplaats voor burgerschap’ op. Een belangrijke afspraak in het manifest – dat wordt onderschreven door de gemeente Rotterdam – is dat leraren door hun schoolbestuur worden gesteund als zij met leerlingen of studenten oefenen. Ook bereiden we aanstaande leraren voor op deze rol in onze opleidingen en kunnen leraren (bij)scholing krijgen als zij zich niet goed genoeg in staat voelen om bijvoorbeeld gevoelige discussies te leiden of leerlingen uit te dagen hun mening te geven.”