TOS is een taalprobleem dat niet komt door aantoonbaar hersenletsel, intelligentieprobleem, gehoorverlies, lichamelijke problemen of sociaal-emotionele problemen. De oorzaak van TOS zijn ze nog volop aan het onderzoeken, maar mogelijke oorzaken zijn onder andere erfelijkheid, de opbouw van de hersenen, activiteit in de hersenen of het vermogen van de hersenen.

Uitingsvormen 

TOS kan verschillen in ernst en in uitingsvorm. Kinderen kunnen problemen hebben met spraak, met taalbegrip of taalproductie of combinaties hiervan. Bij ieder kind uit TOS zich dan ook anders. Kinderen met TOS praten soms of juist heel weinig. Soms hebben kinderen moeite om op een woord te komen. Soms uit de stoornis zich doordat kinderen veel korte zinnen maken of veel fouten in de zinnen maken.

Neurale ontwikkelingsstoornis 

Als ouder is het lastig om iets aan TOS te doen. Er wordt vaak door ouders gedacht dat ze niet goed genoeg voorgelezen hebben of dat er iets anders in de opvoeding verkeerd is gegaan. Constance Vissers (bijzonder hoogleraar en senior onderzoeker bij Kentalis) is daar stellig in. “Bij TOS is het geen kwestie van te weinig voorlezen of niet genoeg praten met je kind.  TOS valt in de categorie neurale ontwikkelingsstoornis, waar ook adhd en autisme in vallen. Het is een stoornis in de vroege hersenontwikkeling die leidt tot een brein dat niet optimaal bedraag is. Als ouder kun je daar niets aan doen.”

Blijf praten 

Visser erkent wel dat het voor ouders zeer uitdagend kan zijn. “Als de communicatie lastig verloopt, kun je als ouder soms geneigd zijn juist minder te gaan praten. Het is belangrijk om juist wel de dialoog aan te blijven gaan. Dompel je kind onder in een taalbad."

Door: Nationale Onderwijsgids / Femke van Arendonk