Het Cobra Museum in Amstelveen heeft momenteel een hele bijzondere collectie. Een tentoonstelling met kindertekeningen van over de hele wereld worden in het museum tentoongesteld. Kindertekening zijn een reflectie van wat kinderen denken, waarbij de collectie niet alleen het leven van Nederlandse kinderen weergeeft, maar ook die van kinderen uit Oekraïne of Japan. Dit meldt RTL Nieuws.
Eén kunstwerk in de collectie komt van een vijfjarig Chinees meisje, die haar inspiratie haalde uit de coronapandemie. Het meisje is leerling van kunstpedagoog en cultureel adviseur Annefie van Itterzon, één van de initiatiefnemers van de tentoonstelling en lerares op een tekenschool.
"Ze maakte een prachtig grote tekening waarop te zien is hoe een toverfee het coronavirus aanvalt met een mes", zegt Van Itterzon "Het is een vrolijke tekening met vogels en sterren in de lucht, maar tegelijkertijd is ook dat coronamonster zo zichtbaar. Een tekening maakt duidelijk hoe een kind iets beleeft."
De afgelopen veertig jaar heeft Van Itterzon wereldwijd drieduizend kindertekeningen verzameld, waarvan er 935 geschonken zijn aan de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed. De collectie bestaat uit veertig kindertekeningen, die Van Itterzon samen met acteur Jeroen Krabbé heeft samengesteld.
Thuis
"Kinderen tekenen zichzelf en hoe zij zich voelen", vertelt ook Theresa Foks, auteur van het boek Kinderen geven tekens. "Dat tekenen is eigenlijk overal ter wereld wel hetzelfde: een huis met een driehoekig dak, dat geldt ook voor kinderen die opgroeien met platte daken.”
Volgens Foks gaan meeste kinderen wereldwijd door dezelfde fases. “Het begint met strepen kruisen en spiralen, dan komt er ineens een cirkel. Daarna een cirkel met ogen en een mond, en bijna meteen volgen daarna de armen, twee benen en zelfs wat haren." De startfase ligt in de leeftijd van 2 tot 3 jaar, rond het vierde levensjaar krijgt het poppetje ledematen en tussen de 4 en 6 jaar komen de details.
Verschillen
De verschillen per land komen echter pas op latere leeftijd tevoorschijn, herkent kinderpedagoog Van Itterzon ook in haar werk. In de jaren 80 heeft zij Afrikaanse kinderen tekeningen laten maken van dieren. Hierbij zag de pedagoog dat zij andere dieren tekenden dan Nederlandse kinderen.
De tekeningen zaten volgens haar vol met kleur en expressie. "We zien dieren als krokodillen en grote leeuwen. Die zie je niet snel terug in tekeningen van kinderen uit Nederland. En de kindertekeningen uit de jaren 90 van kinderen uit Oekraïne zijn bijvoorbeeld veel meer poëtisch en verfijnd. Ze kenden daar de gedichten van Poesjkin uit het hoofd en dat zie je terug."
Beeldtaal
Volgens Van Itterzon wordt er veel ‘gezegd’ in een kindertekening en is het dus belangrijk om hier aandachtiger naar te gaan kijken. "De taal van de kindertekening is universeel: je hoeft geen Spaans, Russisch of Japans te spreken om het te begrijpen", aldus Van Itterzon.
Auteur Foks zegt dat je de tekening van je kind ook niet zomaar moet weggooien. "Zie het als een heel persoonlijke en uitgebreide brief."
Door: Nationale Onderwijsgids / Marian van Reesch
