Wetenschappers voerden een onderzoek uit waarbij de proefpersonen in gelijke tussenpozen vier verschillende letters te zien kregen, geflankeerd door zes andere. Bij elke van de vier doelletters hoorde een knop die ze heel snel in moesten drukken. De onderzoekers maten de reactietijd na elke prikkel (letter) en maakte ook een EEG tijdens de taak. 

 

Tijdens activiteiten produceren de hersenen een golfpatroon dat met het ritme van de activiteit in de pas loopt. De activiteiten worden nauwkeurig en snel uitgevoerd dankzij de overeenkomst in de ritmes. De EEG die gemaakt werd, vertoonde dan ook een golfpatroon dat gedurende de test steeds beter in de pas ging lopen met het prikkelritme. De reactietijd van de proefpersonen werd tegelijkertijd korter. Wanneer de proefpersonen een fout maakten, raakte het EEG-ritme echter even uit fase met het prikkelritme. De proefpersonen reageerden daarna trager op de eerstvolgende letter. Het meest opmerkelijke resultaat was echter dat de vertraging groter werd naarmate het hersenritme meer verschilde van het prikkelritme. 

 

‘De hersenen zijn even afgeleid door de fout, waardoor het hersenritme verschuift en uit de pas raakt met het prikkelritme’, concludeert Van den Brink. Dat hersenen na een fout vertragen was al langer bekend. De noodzaak om nauwkeuriger te gaan werken leidt tot een strategische aanpassing in de hersenen die een lagere reactietijd vraagt. ‘Het mechanisme van de afleidende oeps-reactie is nieuw.' Van den Brink is blij met de uitkomsten van het onderzoek. ‘Dit draagt bij aan ons begrip van cognitieve controle over activiteiten. In de verre toekomst kan dat van belang zijn voor de behandeling van aandoeningen waarbij die controle wat minder is, zoals adhd.’

 

© Nationale Onderwijsgids