Het rapport volgt op een verzoek van het ministerie van onderwijs aan de KNAW om te adviseren over hoe de maatschappelijke en economische impact van wetenschap het beste in kaart kan worden gebracht. Het rapport bevat drie adviezen of ontwikkelingsrichtingen. De eerste is dat bij het vooraf inschatten van het effect van wetenschappelijk onderzoek het belangrijk is om te kijken naar de netwerken en de gebruikers en niet naar de te verwachten impact zelf. Het tweede is dat er achteraf meer met informatie gedaan kan worden die bij evaluaties van universiteiten, instituten en hogescholen wordt verzameld. En als derde adviseert het rapport om meer te leren van eerdere ervaringen om de impact van toekomstige projecten te vergroten.

 

Concreet adviseert de commissie onder andere aan NWO om door te gaan met onderzoekers te laten nadenken over de mogelijke impact van hun onderzoek. Daarnaast zou het ministerie van OCW op gezette tijden een rapport kunnen laten schrijven over de staat van de maatschappelijke impact van het onderzoek in Nederland. Verder moeten de VSNU, de KNAW, NWO, de TO2-instituten en de Vereniging Hogescholen kijken of de beschrijvingen over de gerealiseerde impact van onderzoek (narratieven) die voor onderzoeksevaluaties worden opgesteld toegankelijker gemaakt kunnen worden voor een breed publiek. En als laatste zouden universiteiten, instituten en hogescholen hun onderzoekers meer en beter kunnen beoordelen en waarderen op hun maatschappelijk impact.

 

De commissie waarschuwt dat de belangstelling voor impact er niet toe moet leiden dat sommige typen onderzoek minder aandacht krijgen. Bovendien is de impact van onderzoek vaak pas na meer dan tien jaar zichtbaar. Daarnaast is het nut van onderzoek lang niet altijd een-op-een te koppelen aan een bepaald onderzoeksproject. Daarbij kost het meten van impact ook weer tijd en geld en daarvoor moet wel budget zijn.