Amerikaanse wetenschappers onderzochten de effecten van voorlezen op kinderen uit lage-inkomensgezinnen. Er werd nagegaan hoe vaak vaders uit deze gezinnen hun kinderen voorlazen. Kinderen uit lage-inkomensgezinnen hebben vaker een taalachterstand. De onderzoekers gingen na hoeveel kinderen uit deze gezinnen voorgelezen werden op 2 en 3-jarige leeftijd omdat reeds bewezen is dat voorlezen een positief effect heeft op de taal- en geletterdheidontwikkeling van jonge kinderen. Daarnaast richten onderzoeken naar voorlezen zich voornamelijk op moeders, maar is er niet veel bekend over het voorleesgedrag en -frequentie van vaders. 

 

‘Vaders en voorlezen. Een onderzoek naar voorlezen door vaders in lage-inkomensgezinnen in de Verenigde Staten’ ondervroeg achthonderd vaders en moeders met jonge kinderen naar hun voorleesgedrag. De kinderen behoorden allemaal tot een lage-inkomensgezin. Er werd gevraagd naar de voorleesfrequentie. Bijna zestig procent van de moeders gaf aan dat zij hun kind dagelijks voorlas tijdens zijn of haar tweede en derde levensjaar. Van de vaders las slechts 25 procent de peuter dagelijks voor. Dertig procent las zijn kind wekelijks voor. 

 

De kinderen die vaker door hun vader voorgelezen werden hadden betere cognitieve- en taalvaardigheden op 3-jarige leeftijd dan kinderen die minder voorgelezen werden. De kinderen hadden op 5-jarige leeftijd ook een betere boekkennis en boekbegrip dan kinderen die vaders hadden die hen minder vaak voorlazen. Het effect van voorlezen op de ontwikkeling van het kind hangt daarbij wel samen met het opleidingsniveau van de ouder, de thuistaal en het geslacht van het kind. Wanneer de moeder de peuter voorlas had dit ook positieve effecten op de cognitieve- en taalvaardigheden en het boekbegrip van de kinderen.