Bij het incident op het Corbulo-college stak een gepeste leerling een andere leerling neer, die vervolgens overleed aan zijn verwondingen. Sinds duidelijk is dat het incident veroorzaakt is door pesten, wordt er gevraagd of de anti-pestprogramma's op scholen eigenlijk wel zin hebben. Ja, zegt Peter Dijkshoorn, kinderpsychiater. De programma's werken; dit kan onder meer afgeleid worden uit het stijgende aantal meldingen dat binnenkomt. In 2012 ontvingen de vertrouwensinspecteurs van de Inspectie van het Onderwijs 1362 meldingen van pesten. In 2013 steeg dit aantal al naar 1729. Er is dus meer aandacht voor pesten, aldus Dijkshoorn. "Er worden meer meldingen gedaan van pesten, er wordt meer over gepraat. Ik denk dat er minder kinderen worden gepest dan in het verleden. Maar het pesten gaat wel door. Het is een hardnekkig probleem."

 

Toch zijn we er nog lang niet, zo stelt de kinderpsychiater. Er kan nog meer gedaan worden. "De kinderen moeten hulp zoeken bij een ggz-instelling. Dat gebeurt nu te weinig, denk ik." Gepeste kinderen kunnen grofweg in twee groepen ingedeeld worden, legt Dijkshoorn uit, allebei deze groepen kunnen echter bij een psycholoog terecht. "Je ziet bij pesten grofweg twee reacties. De ene groep trekt zich terug, wordt somber, blijft thuis, krijgt lichamelijke klachten, verzuimt van school, gaat misschien zichzelf ook wat aandoen. De andere groep vindt voor zichzelf een 'oplossing', en dat is in agressie naar andere kinderen. Beide soorten gepeste kinderen kunnen bij een psycholoog terecht, zij het dat ze wel verschillende programma's aangeboden moeten krijgen." De psychiater denkt overigens niet dat pesten ooit helemaal uitgebannen kan worden. “Ik denk dat er altijd wel pesterijen zullen blijven," zegt hij. 

 

 

© Nationale Onderwijsgids