Uit het OESO-rapport van juni 2017 bleek dat Nederlandse docenten vergeleken met Europese collega’s zeer veel les geven. Ook bleek dat docenten relatief minder verdienen dan mensen met hetzelfde opleidingsniveau in een andere branche. De conclusie van het rapport was eenduidig: “De lage salarissen in het onderwijs maken het moeilijk om het lerarentekort op te lossen. Zeker in Nederland.” Het leidt tot hoog ziekteverzuim, veel uitval van leerkrachten en een onaantrekkelijk perspectief voor nieuwe studenten. 

 

Voor het voortgezet onderwijs nemen de signalen toe dat er scholen kampen met problemen om genoeg gekwalificeerde docenten aan te trekken. Het gaat om specifieke vakdocenten (wiskunde en Duits), om eerstegraads docenten en om docenten in krimpregio’s, op moeilijke scholen enzovoorts. Als vacatures te lang open blijven staan, lopen scholieren het onderwijs mis waar ze recht op hebben.

 

Het ministerie van onderwijs bereidt oplossing voor zoals het aanspreken van ‘stille reserves’ die wellicht als docent ‘inzetbaar’ zijn. Scholieren willen echter geen ‘inzetbare  docenten, maar intrinsiek gemotiveerde docenten. De oplossing ligt volgens het LAKS minder bij onderwijsinnovaties waardoor scholen met minder hetzelfde moeten doen, of bij onderzoeken naar de vraag waarom minder mensen kiezen voor het vak van onderwijzer, maatwerktrajecten voor zij-instromers, een aanvulling op de lerarenbeurs, regionale samenwerking, enzovoorts. Het antwoord is simpeler dan dat: een eerlijk salaris en een verlaging van de werkdruk. Wellicht dat de nieuw geworven docenten dan ook langdurig aanblijven. Het LAKS loopt daarom vandaag mee met PO in actie en hoopt dat het nieuwe kabinet het probleem van het lerarentekort serieus neemt.