De terugval die kinderen na de zomer laten zien in hun leerprestaties staat in het onderwijs bekend als ‘de zomerdip’. De terugval met rekenen is het grootst bij kinderen die dat vak ‘makkelijk’ afgaat. Squla-onderzoeker Francette Broekman heeft wel een vermoeden hoe dat komt. “Als een kind hoge cijfers haalt, zouden de ouders kunnen denken: dat zit wel goed,” zegt zij. “Met als gevolg dat in de vakantie weinig wordt geoefend.”

 

Het is de eerste keer dat de zomerdip in Nederland zo uitgebreid is onderzocht. In samenwerking met de Universiteit van Amsterdam testte Squla vorige zomer 984 kinderen die van groep 4 naar groep 5 zouden gaan op rekenvaardigheid. De leerlingen maakten voor en na de zomer een tempotoets waarbij ze 200 vragen zo snel mogelijk moesten beantwoorden. Wat bleek? Na de zomervakantie hadden ze gemiddeld 7 vragen minder goed dan daarvoor. Het gevolg van de zomerdip is dat kinderen de lesstof na de vakantie niet meer kunnen bijbenen, waardoor ze achterlopen op school.

 

Kinderen die tijdens de zomervakantie een kwartier per week hadden geoefend met rekenen, deden het beter: zij hadden gemiddeld drie vragen meer goed dan hun leeftijdsgenootjes die dit niet hadden gedaan.  

 

In het onderzoek, in mei gepresenteerd op de International Communication Association Conference (ICA) in Washington, is verder gekeken in hoeverre persoonlijke eigenschappen een rol spelen bij de afname in kennis. Tussen jongens en meisjes blijkt geen verschil te zijn. Maar motivatie speelt wel een rol: leerlingen die erg gemotiveerd zijn, hebben opvallend genoeg een grotere terugval in hun rekenkennis. De conclusies laten volgens Squla zien dat het loont om tijdens de vakantie te blijven oefenen. 

 

In Amerika is de zomerdip, of ‘summer learning loss’, een al langer erkend probleem. Een van de eerste studies naar dit onderwerp dateert uit 1973.