Uit onderzoek blijkt dat een aanzienlijk percentage docenten in het voortgezet onderwijs ongunstig gemotiveerd is voor professioneel leren. Ook neemt de leermotivatie af gedurende de twee jaar dat docenten werden gevolgd. Factoren in de werkomgeving, zoals ondersteuning van schoolleiders en organisatie van taken, verklaren de leermotivatie van docenten. Dat meldt Open Universiteit.
Docenten zijn gunstiger gemotiveerd wanneer hun leidinggevende geïnteresseerd is in hun leerwensen en hen uitdaagt om zichzelf te ontwikkelen. Datzelfde geldt wanneer een leidinggevende persoonlijke ondersteuning biedt bij die ontwikkeling. Naast leiderschap speelt de manier waarop het werk van docenten georganiseerd is een belangrijke rol. Zo heeft vrijheid in het moment waarop taken kunnen worden opgepakt een positieve invloed op de leermotivatie.
Joost Jansen in de Wal, onderzoeker bij de faculteit Psychologie en onderwijswetenschappen van de Open Universiteit, startte in 2012 met zijn promotieonderzoek naar leermotivatie onder docenten op 735 verschillende middelbare scholen in Nederland. Uit het onderzoek kwam naar voren dat ongeveer 48 procent van de docenten middelmatig scoort op meerdere typen leermotivatie, 13 procent van de docenten zegt voornamelijk te leren omdat anderen hen hiertoe verplichten. Deze twee groepen geven ook aan dat zij om verschillende redenen juist afzien van leeractiviteiten.
Uit het onderzoek blijkt dat schoolleiders de motivatie van docenten om te gaan studeren kunnen vergroten. Zij zouden zich daar meer van bewust moeten zijn. Wanneer veel docenten binnen een school aangeven niet te willen of niet te kunnen leren, is dit een signaal aan schoolleiders dat er iets moeten veranderen aan de manier waarop het leren van docenten op hun scholen wordt georganiseerd en ondersteund. Daarnaast zouden schoolleiders docenten moeten uitdagen tot leren, bijvoorbeeld door variatie in werk aan te bieden en betrokkenheid te tonen bij de studie van hun docenten en te bekijken waar dit leren ondersteund kan worden binnen de mogelijkheden van de school.
Tot slot zouden docenten zelf meer zelfbewust moeten worden gemaakt van studiemotivatie en de mogelijke oorzaken en gevolgen hiervan. Dit kan hen woorden geven om (on)tevredenheid over de manier waarop leren wordt georganiseerd en ondersteund te bespreken. Echter, op docentenopleidingen wordt weinig aandacht besteed aan de post initiële professionele ontwikkeling van docenten en de omstandigheden waarin dit zou moeten plaatsvinden. Daarom wordt op basis van het onderzoek ook aangeraden dat lerarenopleidingen docenten voorbereiden op de realiteit waarin zij zich moeten professionaliseren en daarbij nadrukkelijk aandacht besteden aan de rol die persoonlijke motivatie daarin speelt.
Door: Redactie Nationale Onderwijsgids
