Studenten zien hun stageperiode vaak als ‘werken’, niet als ‘leren’. Ze zien er naar uit, maar zijn vaak nog te ontevreden over dit deel van hun opleiding. Veelgehoorde geluiden zijn dat werkplekleren te veel afhangt van de individuele begeleiders. Ook ontbreekt soms een goede afstemming tussen school en werkplek.  “Ik denk aan een secretaresseopleiding waarin studenten op vrijdag stage liepen”, zegt onderzoeker Derk-Jan Nijman. “Maar juist op vrijdag waren veel collega’s en begeleiders vrij en waren er weinig uitdagende taken te doen.”

 

Om te kijken welke wetenschappelijke kennis nu eigenlijk beschikbaar is over de pedagogisch-didactische vormgeving van werkplekleren in vmbo, mbo en hbo, voerden de onderzoekers een systematische review uit. De relevante onderzoeken vonden vaak plaats binnen één opleidingscontext. Dat was in eerste instantie een teleurstelling. Onderzoekster Aimée Hoeve: “Omdat de onderzoeken beschrijvend waren en aan één context gebonden, was het lastig vergelijken. Het leverde een zeer gefragmenteerd beeld van werkplekleren op.”

 

Op basis van de systematische analyse zijn ontwerpregels gedestilleerd voor de organisatie en inrichting van werkplekleren. Deze regels betreffen de drie doelen van werkplekleren: de acquisitie van de benodigde kennis en kunde, het participeren in de beroepsgroep, en de oriëntatie op het uiteindelijke beroep door de leerling of student. Opvallend is dat het weinige onderzoek dat beschikbaar is zich focust op de acquisitie van kennis en kunde. Kenniscentrum Kwaliteit van Leren werkt aan een handzame vorm van de ontwerpregels voor vmbo-, mbo- en hbo-docenten die concreet met werkplekleren aan de slag willen.