Vereisten voor een dergelijk keurmerk zijn brandveiligheid, controle op overlast en er moet per pand een centraal aanspreekpunt zijn. De VVWM hoopt dat met de komst van een keurmerk de gemeente het aangescherpte handhavingsbeleid wil bijstellen. Sinds kort controleert Maastricht de 500 studentenpanden. Daarbij wordt niet alleen gekeken naar brandveiligheid, ook wordt het pand getoetst aan het bestemmingsplan en wordt gekeken naar de oppervlakte van de kamers. De minimummaat die het stadsbestuur hanteert is 20 vierkante meter. Pandeigenaren vrezen door deze eis dat honderden studenten op straat komen te staan.

“We hopen dat de gemeente het beleid aanpast. Gevaarlijke situaties moeten worden aangepakt, maar dit beleid schiet door. Het is niet slim om tijdens het maken van nieuw beleid streng te handhaven op situaties die soms al twintig jaar gedoogd zijn”, zegt voorzitter van VVWM Huib van Gastel, ook eigenaar van Huizen Beheer Maastricht. De wens van de voorzitter is dat gemeente, pandeigenaren en beheerders elkaar tegemoetkomen. Daarom geeft de vereniging ook aan zelf aan een keurmerk te willen werken.

Door het keurmerk moet de gemeente een helder beeld hebben welke panden aan de eisen voldoen. Studenten kunnen door het keurmerk selectiever worden in hun keuze voor een studentenkamer. Ook worden de probleemgevallen binnen de branche er dan vanzelf uitgefilterd, denkt de VVWM. Van Gastel stelt dat het oprichten van de vereniging moet bijdragen aan het toekomstige debat over studentenhuisvesting. “Wij willen een serieuze partij vormen voor de gemeente. Dat kan niet als we allemaal versnipperd reageren”, aldus Van Gastel. 

© Nationale Onderwijsgids