Leraren beoordeelden de ‘zelfregulatie’ van hun leerlingen. Promovenda Marleen van Tetering en haar promotor professor Jelle Jolles concluderen dat het zinvol kan zijn om de zelfregulatie en verwante vaardigheden in de klas te stimuleren en daarmee de leerprestaties te verbeteren.

Zelfregulatie is een belangrijke voorwaarde

Het onderzoek suggereert dat in ieder geval vier factoren belangrijk zijn voor goede leerprestaties op school. De leerling moet zich kunnen concentreren, vaardig zijn in het plannen, in staat zijn om te reflecteren op eerder gedrag, zijn impulsen kunnen onderdrukken en goed prioriteren. Deze vier factoren zijn alle een aspect van zelfregulatie. Als er niet aan deze voorwaarden wordt voldaan, dan kan dat nadelige gevolgen hebben voor de schoolprestaties van leerlingen, aldus de resultaten van het onderzoek.

Twee verklaringen

Er zijn verschillende verklaringen voor de slechtere Citoscores van leerlingen met een minder goede zelfregulatie. Een verklaring is dat leerlingen met een slechtere zelfregulatie moeite hebben om zich gedurende een langere tijd op een toets te concentreren. Ook hebben ze moeite met het plannen en prioriteren van de deelstappen die nodig zijn om een complexe opdracht op te lossen. En ze laten zich tijdens het maken van een toets afleiden door irrelevante informatie en komen niet tot de kern. Lagere zelfregulatievaardigheden hebben zo een direct negatief effect op de schoolprestaties van leerlingen.

Een andere verklaring voor de relatie tussen zelfregulatie en schoolprestaties is dat kinderen die hun huiswerk beter kunnen plannen en hun aandacht erbij hebben in de klas, een voordeel hebben omdat het gemakkelijker voor hen is om nieuwe kennis op te doen. Omdat ze thuis en op school meer kennis hebben opgedaan, zijn ze beter in het identificeren van relaties zowel binnen onderwerpen als tussen onderwerpen wat de schoolprestaties ten goede komt. 

De studie is gepubliceerd in het tijdschrift Frontiers in Psychology en voor iedereen hier beschikbaar.