Natuurlijk een bezoek aan Machu Picchu in Peru, een stad waar nog veel van de Inca-beschaving is terug te vinden. Ik viel van de ene in de andere verbazing en was vooral onder de indruk van de kennis en wijsheid van de Inca’s in de dertiende eeuw. Bijvoorbeeld hun kennis van astrologie waardoor ze precies wisten wat de langste dag van het jaar was en op welk moment van de dag de zon op een bepaalde plek zou invallen. Hun kennis en inventiviteit van bouwwerken. Ze bouwden nota bene al huizen met meerdere verdiepingen. En hun kennis van voeding. Aardappelen werden gevriesdroogd waardoor ze na 20 jaar nog precies dezelfde voedingsstoffen bevatten. Met weinig middelen konden ze al heel veel.

Even zo bijzonder vond ik de zoutvlakte in Bolivia, met een oppervlakte van 10.582 vierkante kilometer de op een na grootste zoutvlakte van de wereld. Er wordt geschat dat het meer dan 10 miljard ton zout bevat. Niet te bevatten cijfers. Ik kon niet anders dan daar staan op 3650 meter hoogte, om me heen kijkend, me heel klein voelen en me verwonderen en verbazen over dit bijzondere natuurfenomeen. Ik voelde me voor heel even weer dat kleine jongetje van vroeger, dat de hand van zijn moeder vastpakt, omhoog kijkt en vraagt: “Mama, waarom is zout wit?” en “Waarom smaakt zout zout en niet zoet?” en “Hoeveel korrels zout gaan er in een hand?”.

De verklaring voor dit prachtige natuurverschijnsel in Bolivia haalden we voor een groot deel van internet en uit onze Lonely Planet, maar wat was het fijn om een gids in de persoon van Nancy bij ons te hebben. Iemand die ons enthousiast en gepassioneerd vertelde over het ontstaan van dit maanachtige landschap, onze nieuwsgierigheid prikkelde er meer over te willen weten, ons vragen stelde en onze vragen beantwoordde en de natuurwetenschappelijke verklaring gaf voor zo iets bijzonders.

Persoonlijk zie ik reizen als een enorme verrijking. Of je nu dichtbij blijft of ver weg gaat. Je begeeft je in andere culturen. Het opent je ogen en laat je door een andere bril naar schijnbaar alledaagse dingen kijken. Het gevoel van verbazing, verwondering, het prikkelen van je eigen nieuwsgierigheid en die van een ander. Dat gevoel wens ik iedere leerkracht toe die aan het begin van een nieuw schooljaar staat voor nieuwe uitdagingen en soms lastige opdrachten.

Misschien sta je voor een klas met nieuwe gezichten. Allemaal kinderen met een eigen karakter en interesse die vragen om een eigen aanpak. Kinderen op zoek naar houvast in de klas. Iemand die ze meeneemt het nieuwe schooljaar in. Die ervaringen en levenslessen met hen deelt. Die hen helpt bij het zoeken van een verklaring voor alles wat hen nieuw is. Laat jij komend schooljaar hun gids zijn die hen meeneemt op een prachtige ontdekkingsreis.

Ben jij met nieuwe inzichten na je vakantie weer aan de slag gegaan? Ik ben benieuwd.

Chris van Bokkum is directeur van TechniekTalent.nu. In zijn blogs schrijft hij over het wel en wee van techniekonderwijs, met nuttige inzichten en tips & tricks voor docenten.

© Nationale Onderwijsgids / TechniekTalent.nu