Deze ervaring was voor mij zeer bijzonder. Zelden was ik zo gespannen voor een optreden als op die bewuste dag, donderdag 19 juni: 

 

Vroeg op en ik kan nauwelijks iets eten door de spanning. Dan op naar de kapper. Een nieuwe look. Het is nodig om een spetterende indruk te maken. Vanuit de kapper meteen door naar de make-up, ook dat mag natuurlijk niet ontbreken. Dan op naar Utrecht. 

 

Bij binnenkomst staan de docenten die me moeten beoordelen al te wachten. “En, Marinda? Zenuwachtig?” Ik antwoord heel luchtig met “Nee hoe kom je daar toch bij joh, het is tenslotte maar een eindexamen. Waarom zou ik daar zenuwachtig voor zijn?!” Er wordt gelachen. Ik denk ondertussen “oké, rustig blijven en gewoon vriendelijk lachen, ze moeten je nog beoordelen dus probeer ze bevriend te houden”.

 

Daar komt de toetsenist met wie ik samen werk. Gelukkig is hij “helemaal niet gespannen”.. Hij is alleen alles driedubbel aan het checken en rent heen en weer alsof hij aan een elastiekje vastgebonden zit. Dan is daar de familie die komt kijken. Super lief natuurlijk. Na lang wachten is dan eindelijk dat ene moment aangebroken. Ik mag op. Mijn “time to shine” is nu! Het is nu echt alles of niets. Ik geef alles om uiteindelijk na een half uur compleet uitgeblust het podium af te komen. 

 

Het spannendste gedeelte volgt echter nog: Het wachten op de uitslag. Het waren de langste twintig minuten van mijn leven. Ik werd uiteindelijk geroepen en liep met trillende benen op mijn twee beoordelaars af. Het moment is aangebroken, het hoge woord gaat er echt uitkomen.. Toen was het opeens zover: “Je hebt het gehaald”! Heel even stond de tijd stil, maar al snel barstte het tumult los!

 

Twee dagen later besefte ik pas echt dat ik het gehaald had. Het was af en toe zwaar en er zijn meerdere uitdagingen op mijn pad gekomen. Ondanks alles is het toch gewoon gelukt. En nu breekt de tijd aan om een nieuw hoofdstuk in mijn leven te beginnen met nieuwe mensen, nieuwe muziek die geschreven moet gaan worden en misschien wel een nieuwe band. De tijd zal het leren. Ik heb de afgelopen drie jaar veel geleerd en dat bewijst zich nu met een diploma. Ik ben iedereen dankbaar die me geholpen heeft de afgelopen jaren en vooral ook trots!