Ik gaf een workshop over uitstelgedrag aan studenten. Vrij inschrijven en ja hoor, vijftien aanmeldingen. Het is een zeer herkenbaar onderwerp, trouwens ook voor mezelf. Herkenbaar is dat we liever eerst de leuke dingen doen dan de wat minder leuke. Dat we wegduiken in chatten, tv kijken, computerspelletjes, drinken, bellen en zelfs schoonmaken van het huis om maar niet dat te doen wat we te doen hebben voor onze studie en in mijn geval de belastingaangifte regelen. We duiken dan in een soort half bewustzijn waar we onze wil niet gebruiken en wegzinken in een soort leegheid om maar niet dat aan te gaan wat we onder ogen moeten zien.
Door Marja Ruijterman
We spraken over bewustzijn. Dat is de sleutel om onszelf uit die onbewuste staat te trekken. Hoe krijgen we onszelf bewust? Soms moeten we eerst zo een hekel aan onszelf krijgen voor we er iets aan doen. Dat lijkt me niet zo handig. Dus kunnen we hier en nu korte metten maken en onszelf liefdevol bij het nekvel pakken en doen wat we te doen hebben. Vanuit een ontspannen houding naar onszelf kijken zonder oordeel en liefst met wat humor hoe we bezig zijn in het dagelijks leven. We observeren onszelf en maken een nieuw besluit. Daarbij is het bewustzijn van de beloning heel belangrijk. Hoe voelen we ons als we studeren wat we te studeren hebben en invullen wat we in te vullen hebben de bonnetjes daar waar ze horen en als alles klaar is? Dat voelt heerlijk en we hoeven er meteen niet meer mee bezig te zijn. Het kost veel meer tijd en gedoe om te denken dat we eigenlijk nog iets moeten doen en ons daarbij schuldig voelen. Dat vage geknaag aan ons geweten kost tijd, moeite en maakt moe. Dus tijd voor grote schoonmaak en doen!
Alle studenten zijn nu vrolijk aan de slag gegaan. Ze herkennen het gevoel van lamlendigheid, het bankhangen, het uitvluchten bedenken en ze herkennen ook het gevoel van: het is klaar! Ze beloofden zichzelf plechtig om meteen te doen wat ze te doen hebben om zich zelf een opgeruimd leven te gunnen. Zeer bewust liepen ze het gebouw uit en ik ook. Mijn boekhouder is blij met me... ik ben al drie jaar op tijd en dat is lekker!!!!
© Nationale Onderwijsgids / Marja Ruijterman