Onze gedachten en fantasieën doen een hoop met ons lichaam. Ik doe altijd een oefening waarbij iemand zijn arm uit steekt. Ik druk die arm dan naar beneden. Dan vraag ik hem/haar te denken dat 'ie mijn arm makkelijk omhoog krijgt... en dan dat het niet lukt. Iedereen is altijd verbijsterd dat het dan ook niet lukt. Behalve diegenen die het door hebben en juist denken: 'Natuurlijk krijg ik die arm van dat ouwe mens omhoog.'

 

Voor ik begon met mijn werk als trainer fietste ik vaak in het Amsterdamse Bos en fantaseerde dat ik lezingen en trainingen gaf. Ik bedacht wat ik zei en hoe men reageerde. Het voelde als echt en het is allemaal uitgekomen.

 

Er zijn sf-films en series over hoe de wereld er over een tijd uit zal zien. Soms worden die nu al bewaarheid en als we denken 'zo gek kan het niet worden' blijkt dat het wel kan. Dus tijd om films te maken waarin het allemaal goed komt.

 

Een tijd geleden werkte ik met een vrouw die niet meer dan een kwartier kon staan of liggen. Om het kwartier ging ze liggen en dan weer een kwartier staan. Ze had vreselijke pijn. Ze vertelde dat ze het dansen zo miste. Ik zette lekkere Surinaamse muziek op en vroeg haar te fantaseren dat ze danst. Al snel zag ik een grote glimlach en van binnen danste ze. Vanaf die tijd deed ze dat elke dag. Weet niet of het daardoor komt, ze deed er van alles aan om beter te worden. Ze fietst weer door de stad.

 

Als we dat goed tot ons door laten dringen dan kunnen we onze gedachten en fantasie veel vaker gebruiken. Dacht stiekem even: 'dan hoef ik ook niet meer naar de sportschool.' Niet verder vertellen hoor...